تقدیر ازفعالان عرصه تعلیم وتربیت به مناسبت هفته شوراهای آموزش وپرورش درحسن آباد

به گزارش روابط عمومی دفتر امام جمعه حسن آبادبه مناسبت هفته شوراهای آموزش وپرورش مراسم گرامیداشت این ایام صبح روز سه شنبه بیست وهشتم دیماه در سالن همایش اداره آموزش وپرورش منطقه فشافویه برگزارشد دراین مراسم که باحضور حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ عبدالعلی استیری امام جمعه وعضوشورای آموزش وپرورش و آقایان ضیائی بخشدار ومهندس آشتیانی شهردار ،سیدجواداشرفی رئیس شورای شهر وحیدری رئیس آموزش وپرورش وجمعی ازمعتمدین ومعلمین ودبیران برگزار شد امام جمعه محترم درسخنانی به نقش واهمیت شوراهای آموزش وپرورش پرداختند وافزودند:

یکی از مهمترین و موثرترین نهادهای اجتماعی، نهاد آموزش و پرورش است که رسالت و مسئولیت پرورش کودکان، نوجوانان و جوانان و انتخاب و انتقال عناصر فرهنگی را به نسل نو خاسته برعهده دارد. در چنین نهاد گسترده و پیچیده ای، استفاده از اندیشه ها و تجارب صاحبنظران و دست اندرکاران تعلیم و تربیت و تشکیل شوراهای مختلف برای اتخاذ تصمیم های بایسته وشایسته کاملا ضرورت دارد.

 چنین مرجعی باید بتواند از دوباره کاری ها، ناهماهنگی ها و بحران های آموزشی و برداشت های بیهوده بکاهد و پویایی نظام آموزشی و نیز اصالت آن را همواره در نظر داشته باشد و زمینه را برای انتقال عناصر فرهنگی جامعه به نسل نو، با توجه به معیارهای فلسفی، علمی-  اجتماعی و اداری فراهم سازد.

درادامه با اشاره به حکمت شماره 372 ازنهج البلاغه اظهارداشتند:بعد از علم و دانش، دو رکن اصلى دیگر، مال و ثروت و تقسیم عادلانه آن که باعث حل مشکلات نیازمندان میشود.

وقال علیه السلام:لِجَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الاَْنْصَارِیِّ: یَا جَابِرُ، قِوَامُ الدِّینِ وَالدُّنْیَا بِأَرْبَعَهٍ: عَالِمٍ مُسْتَعْمِلٍ عِلْمَهُ، وَ جَاهِلٍ لاَ یَسْتَنْکِفُ أَنْ یَتَعَلَّمَ، وَ جَوَادٍ لاَ یَبْخَلُ بِمَعْرُوفِهِ، وَفَقِیرٍ لاَ یَبِیعُ آخِرَتَهُ بِدُنْیَاهُ؛ فَإِذَا ضَیَّعَ الْعَالِمُ عِلْمَهُ اسْتَنْکَفَ الْجَاهِلُ أَنْ یَتَعَلَّمَ، وَ إِذَا بَخِلَ الْغَنِیُّ بِمَعْرُوفِهِ بَاعَ الْفَقِیرُ آخِرَتَهُ بِدُنْیَاهُ. 

امیرمؤمنان على(علیه السلام) در این کلام جامع و نورانى خطاب به جابر بن عبدالله انصارى (آن یار وفادار و باشخصیت) درباره قوام دین و دنیا سخن مى گوید و مى فرماید: «اى جابر! استوارى دین و دنیا به چهار چیز است»; (لِجَابِرِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ الاَْنْصَارِیِّ: یَا جَابِرُ، قِوَامُ الدِّینِ وَالدُّنْیَا بِأَرْبَعَه). اشاره به این که اگر این چهار چیز هرکدام در جاى خود قرار گیرد هم دین مردم سامان مى یابد و هم دنیاى آنها.

 سپس در توضیح آن فرمود: «(نخست) دانشمندى که علم خود را به کار گیرد (و دوم) نادانى که از فراگیرى علم سر باز نزند»; (عَالِم مُسْتَعْمِل عِلْمَهُ، وَجَاهِل لاَیَسْتَنْکِفُ أَنْ یَتَعَلَّمَ). بنابراین نخستین پایه ها علم و دانش، و تعلیم و تعلم است و تا این دو پایه محکم نشود نه دین مردم سامان مى یابد نه دنیاى آنها; در دینشان گرفتار انواع خرافات و بدعت ها مى شوند و در دنیایشان گرفتار انواع پریشانى ها و اختلافات و رنج ها و ناکامى ها. آنگاه به رکن سوم و چهارم اشاره کرده، مى فرماید: «(و سوم) سخاوتمندى که در کمک هاى مالى به دیگران بخل نورزد و (چهارم) نیازمندى که آخرت خود را به دنیا نفروشد» (وَ جَوَاد لاَ یَبْخَلُ بِمَعْرُوفِهِ، وَ فَقِیر لاَ یَبِیعُ آخِرَتَهُ بِدُنْیَاهُ). «معروف» در این جا به معناى کمک مالى کردن به مردم است. اشاره به این که بعد از علم و دانش، دو رکن اصلى دیگر، مال و ثروت و تقسیم عادلانه آن و حل مشکلات نیازمندان است. جامعه فقیر و همچنین جامعه اى که ثروتمندان بخیلى داشته باشد از آرامش و امنیت محروم خواهد بود. آنگاه امام(علیه السلام) اشاره به نقطه مقابل این چهار رکن و آثار شوم آن مى کند و مى فرماید: «پس هرگاه عالم، علم خود را به کار نگیرد و ضایع کند جاهل از فراگیرى علم خوددارى خواهد کرد و زمانى که اغنیا در کمک هاى مالى بخل ورزند، نیازمندان، آخرت خود را به دنیا مى فروشند»; (فَإِذَا ضَیَّعَ الْعَالِمُ عِلْمَهُ اسْتَنْکَفَ الْجَاهِلُ أَنْ یَتَعَلَّمَ، وَ إِذَا بَخِلَ الْغَنِیُّ بِمَعْرُوفِهِ بَاعَ الْفَقِیرُ آخِرَتَهُ بِدُنْیَاهُ). بدیهى است که افراد غیر عالم هنگامى که ببینند علما به علم خود پایبند نیستند، هم به خود آن ها بى اعتماد مى شوند و هم به علمشان و در این حال به دنبال فراگیرى علوم آن ها نمى روند و مى گویند: اگر علم آن ها حقیقتى داشت خودشان به آن عمل مى کردند

درپایان هم ازاعضاءشورای آموزشو پرورش تقدیر به عمل آمد.

گزارش تصویری :

{پایان گزارش}