به گزارش دفتر امام جمعه باقرشهر نماز باشکوه جمعه در دومین جمعه سال 1401 مصادف بیست و نهم شعبان المعظم 1443 ،به امامت حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ عبدالعلی استیری امام جمعه محترم باقر شهر وکهریزک در مصلی باقرشهر وباحضوراقشار مختلف مردم برگزار شد.
عناویـــــن خطبـــــــــــه اول:
۱. توصیه های امام رضا (ع) به اباصلت در آخرین جمعه شعبان .
۲. گاهی انسان عادت به برخی از گناهان میکندکه فاصله گرفتن از آن گناه برای او سخت میشود.
۳. اگر در دلت کینه و عداوت نسبت به مومنین داری آن را جدا کرده و آشتی کنید.
عناویـــــن خطبــــــــــه دوم:
۱ . برای برداشتن گامهای استوار در آینده، باید گذشته را درست شناخت و از تجربهها درس گرفت.
۲. جمهوری اسلامی نه یک کلام بیشتر و نه یک کلام کمتر”، یعنی هم باورها و اسلام موضوعیت دارد و هم مردم.
۳.در ماه رمضان سفره ضیافت الهی پهن میشود که سراین سفره فقط روزه دارها منشینند.
مشــــــروح خطبــــــه اول:
اعوذ باللـــــــه مـن الشیــــطان الرجیــــــم بســــــــم الله الـــــرحمـــــــــن الرحیـــــــــــــم
عبادالله اوصِیکُمْ و نفسی بِتَقْوَى اللَّهِ برادران و خواهران , نمازگزاران محترم را به رعایت تقوی الهی, انجام واجبات و ترک محرمات توصیه میکنم.(نهج الفصاحه/ ص769)
عن النبی صلی الله علیه و آله: «مَن رُزِقَ تُقىً فَقَد رُزِقَ خَیرَ الدُّنیا وَالآخِرَهِ».
اباصلت میگوید:
در آخرین جمعه شعبان خدمت امام رضا علیهالسلام رسیدم. فرمود:
ای اباصلت، بیشترِ ماه شعبان سپری شده و امروز آخرین جمعه شعبان است،
پس در روزهای باقیمانده کوتاهیهای روزهای گذشته را جبران بکن و باید به آنچه برایت مهم است اقدام کنی
امام رضا(ع) در این حدیث به فضیلتهای ماه شعبان و بهترین اعمال در آخرین روزهای این ماه اشاره کردهاند.
متن حدیث:(عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج2، ص: 5)
عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ بْنِ صَالِحٍ الْهَرَوِیِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا ع فِی آخِرِ جُمُعَهٍ مِنْ شَعْبَانَ فَقَالَ لِی یَا أَبَا الصَّلْتِ إِنَّ شَعْبَانَ قَدْ مَضَى أَکْثَرُهُ وَ هَذَا آخِرُ جُمُعَهٍ مِنْهُ فَتَدَارَکْ فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ تَقْصِیرَکَ فِیمَا مَضَى مِنْهُ وَ عَلَیْکَ بِالْإِقْبَالِ عَلَى مَا یَعْنِیکَ وَ تَرْکِ مَا لَا یَعْنِیکَ وَ أَکْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ وَ تِلَاوَهِ الْقُرْآنِ وَ تُبْ إِلَى اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکَ لِیُقْبِلَ شَهْرُ اللَّهِ إِلَیْکَ وَ أَنْتَ مُخْلِصٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا تَدَعَنَّ أَمَانَهً فِی عُنُقِکَ إِلَّا أَدَّیْتَهَا وَ لَا فِی قَلْبِکَ حِقْداً عَلَى مُؤْمِنٍ إِلَّا نَزَعْتَهُ وَ لَا ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَکِبُهُ إِلَّا قَلَعْتَ عَنْهُ وَ اتَّقِ اللَّهَ وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ فِی سِرِّ أَمْرِکَ وَ عَلَانِیَتِکَ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْراً وَ أَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ فِیمَا بَقِیَ مِنْ هَذَا الشَّهْرِ اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یُعْتِقُ فِی هَذَا الشَّهْرِ رِقَاباً مِنَ النَّارِ لِحُرْمَهِ شَهْرِ رَمَضَانَ.
حضرت امام رضا(ع) ۱۲ دستور به اباصلت دادند؛
اولین دستور این بود
که تقصیرهایى را که در ایّام گذشته این ماه کردهاى در باقی مانده ماه جبران کن؛ متاسفانه خیلی از ما در ماه شعبان کوتاهی کردیم
برای دستور دوم میفرمایند:
«بر تو باد که بر آنچه نافع است براى تو روآورى و از کار بیهوده دوری کن و اگر در گذشته شعبان کار بیهوده کردهاید در ادامه آن از کارهایی که اواخر شعبان و اوایل رمضان است کار خوب انجام دهید و کار بیهوده را ترک کنید.
سوم اینکه میفرمایند:
«زیاد دعا کنید چراکه خداوند بندهای که زیاد دعا میکند را دوست میدارد».
دستور بعدی این است که میفرماید در این روزهای آخر ماه شعبان زیاد استغفار کنید.
دستور پنجم حضرت این است که قرآن را در روزهای آخر ماه شعبان زیاد تلاوت کنید چرا که باعث تقرب میشود؛ دستور ششم این است که میفرماید: توبه کنید به سوى خدا از گناهان خود تا آنکه چون ماه مبارک درآید خود را براى خدا خالص کرده باشید.
توصیه هفتم میفرمایند:
«سعی کنید اگر امانتی از مردم بر عهده شما است در آخر شعبان امانت مردم را به صاحبش رد کنید.
توصیه نهم این است که میفرمایند:
«اگر در دلت کینه و عداوت نسبت به مومنین داری آن را جدا کرده و آشتی کنید.
توصیه دهم این است که گاهی انسان عادت به برخی از گناهان میکند که آنچنان عادت میکند که فاصله گرفتن از آن گناه برای او سخت میشود و امام(ع) میفرماید: «ماه رمضان که میرسد خودتان را از گناه جدا کنید»؛
توصیه یازدهم اینکه میفرماید:« در نهان و آشکار تقوای خدا را پیشه و بر آن توکل کنید».
توصیه دوازدهم اینکه میفرمایند آن را زیاد انجام دهید؛ زیاد خواندن این جمله است:
«اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنا فیما مَضى مِنْ شَعْبانَ فَاغْفِرْ لَنا فیما بَقِىَ مِنْهُ»
یعنی: خدایا اگر در آن قسمت از ماه شعبان که گذشته ما را نیامرزیدهاى در آن قسمت که از این ماه مانده بیامرزان.
توصیه سیزدهم رعایت تقوا
اتَّقِ اللَّهَ
توصیه چهادهم :توکل به خدا در همه امور ظاهری و باطنی
تَوَکَّلْ عَلَی اللهِ فِی سَرَائِرِکَ وَ عَلَانِیَتِکَ
مشــــــروح خطبــــــه دوم:
ابتدا خودم را وشما عزیزان نماز گزار را در ابتدای خطبه دوم هم توصیه میکنم به تقوای الهی
عن امیرالمؤمنین علیه السلام: «إِنَّ التَّقْوَى مُنْتَهَى رِضَى اللَّهِ مِنْ عِبَادِهِ».
(عیون الحکم و المواعظ/ ص154)
جمعه 12 فروردین روز جمهوری اسلامی ایران ( 1358 ش)
روح حاکم دربیانیه گام دوم نگاه خوشبینانهی جوانان به آینده و دورکردن ترس و ناامیدی از خود و دیگران به عنوان کلید اساسیِ همهی قفلها و نخستین و ریشهایترین جهاد برای تحقق آرمان بزرگ انقلاب است
اگر چه این روح کلی، سرشار از امید و بشارت است ولی برای برداشتن گامهای استوار در آینده، باید گذشته را درست شناخت و از تجربهها درس گرفت.
در همین بیانیه مقام معظم رهبری به دونکته اساسی اشاره میفرمایند که میتوان به عنوان گلایه عنوان کرد.
۱. عدم کارکرد عدالتِ موردِ انتظارْ در جمهوری اسلامی که مایل است پیرو حکومت علوی شناخته شود.
۲. بیتوجهی به شعارهای انقلاب و غفلت از جریان انقلابی در برهههایی از تاریخ چهلساله.
ایشان در بیانیه میفرمایند: «بدانید که اگر بیتوجّهی به شعارهای انقلاب و غفلت از جریان انقلابی در برهههایی از تاریخ چهلساله نمیبود بیشک دستاوردهای انقلاب از این بسی بیشتر و کشور در مسیر رسیدن به آرمانهای بزرگ بسی جلوتر بود و بسیاری از مشکلات کنونی وجود نمیداشت.
راه امام شاخصههای متعددی داشت، ایشان خدا باور بودند و وقتی حضرت امام فرمودند “جمهوری اسلامی نه یک کلام بیشتر و نه یک کلام کمتر”، یعنی هم باورها و اسلام موضوعیت دارد و هم مردم و این دو هستند که پایههای اصلی راه و اندیشه امام هستند.
اگر میبینیم در برخی از برهه ها کشور دچار چالشها و مشکلاتی میشود و زندگی روزمره مردم باعث سختی و مشقت میشود، به این علت است که از خداباوری و مردم باوری و از اندیشه امام و میراث شهدا و خط اصیل انقلاب فاصله گرفته ایم لذا با توجه به فرمایش حضرت امام و مقام معظم رهبری در بیانیه گام دوم به دو نکته عدالت و شعار های انقلاب باید همه رجوع نمایند.
اشاره ای به حلول ماه مبارک رمضان
ماه مبارک رمضان، به نام خداست: «قَدْ أَقْبَلَ إِلَیکُمْ شَهْرُ اللَّهِ» (عیون اخبار الرضا، ج1، ص295). همانطور که کعبه به نام خداست (بیت الله) و سرزمین مکه، سرزمین ضیافت است، این ماه هم ماه خداست و این زمان هم، زمان ضیافه الله. کسانىکه توفیق حج یا عمره را دارند مهمانان خداى سبحاناند و عنوان «ضیوف الرحمن» دارند. در ماه مبارک رمضان هم که «شهر ضیافه الله» است از روزهدارها مىتوان بهعنوان «ضیوف الرحمن» یاد کرد.
ماه مبارک رمضان، ماه گسترش سفره است؛ روایت است: «إنَّ للهِ مائِدَهً» خداوند یک سفره دارد «عَلَیها مَا لاٰ عَینٌ رَأَتْ»، چیزهایی بر سر این سفره هست که تاکنون چشمی ندیده «وَ لا َ اُذُنٌ سَمِعَتْ» و گوشی نشنیده است.
آن هم چه سفره ای! رسول خدا (ص) فرمودند: «تاکنون این سفره را نه کسی دیده، و نه کسی شنیده و نه به قلب کسی خطور کرده است».فرمود: «لا یَقْعُدُ عَلَیهَا إلاَّ الصّائِمُونَ»،{حکم النبی (ص)، ج 37، ص 6}سر سفره فقط یک گروه می نشینند این گروه فقط روزه دارها هستند.
سفره ای با این گستردگی اگر آدم سر سفره نباشد و نتواند چیزی از آن تناول کند خیلی محروم است، خیلی غافل و مغبون است. سفره ای که یک ماه گسترده و همه چیز فراوان است، اگر انسان نتواند از این سفره بهره ببرد،نشانه ضعف اواست!!
{والســــــــــــــــــــــــــــــلام علیکـــــــــــــــــــــــــــــم ورحمه اللـــــــــــــــــــــــــه وبـــــــرکاته}