شرح کوتاهی بردعای روز دهم ماه مبارک رمضان توسط حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ عبدالعلی استیری امام جمعه باقرشهر

بســـــــــــم الله الـــــرحمـــــن الـــــرحیــــــــــم

شرح کوتاهی بردعای روز دهم ماه مبارک رمضان توسط حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ عبدالعلی استیری امام جمعه باقرشهر

دعای روز دهم دارای سه فراز است که در هر فرازی ازخداوند چیزی طلب میکنیم

فراز اول:«اَللّهُمَّ اجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلینَ عَلَیکَ »

خدایا من را در ماه رمضان از کسانی قرار بده که بر تو توکل کنم و چشمم به دست دیگری نباشد.

در بسیارى از آیات قرآن مجید و روایات اسلامى و سرگذشت انبیاء و اولیاء و صالحان و در کتب علماى اخلاق و ارباب سیر و سلوک روى مساله توکل به عنوان یک فضیلت مهم اخلاقى که بدون آن نمى توان به مقام قرب الهى رسید، یاد شده است.

 توکل چیست؟

پیامبر گرامی اسلام (ص) تفسیر توکل را از جبرئیل سؤال کرد، جبرئیل گفت:  معنای توکل این است که انسان یقین کند به این که سود و زیان و بخشش و حرمان به دست مردم نیست و باید از آن ها نا امید بود و اگر بنده ای به این مرتبه از معرفت برسد که جز برای خدا کاری انجام ندهد و جز او به کسی امیدوار نباشد و از غیر او نهراسد و غیر از خدا چشم طمع به کسی نداشته باشد، این همان توکل بر خدا است. (بحارالانوار ج 68 ص 138)

شخصی به نام حسن بن جهم می گوید: خدمت امام رضا (ع) رسیدم و عرض کردم: جانم به فدایت، حدّ و مرز توکل چیست؟ فرمود:  توکل آن است که با اتکای به خدا از هیچ کس نترسی. . . (بحارالانوار ج68 ص134)

درسوره مبارکه انفال آیه شریفه دوم هم آمده است که: «انَّمَا الْمُؤمِنُونَ الَّذینَ اذا ذُکرَاللّهُ وَ جِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ اذا تُلِیتْ عَلَیهِمْ ایاتُهُ زادَتْهُمْ ایمانا وَ عَلی رَبِّهِمْ یتَوَکلُونَ»؛ مؤمنان تنها کسانی هستند که هرگاه نام خدا برده شود دلهایشان بیمناک می گردد و هنگامی که آیات او بر آن ها خوانده می شود ایمانشان فزونی می گیرد و فقط بر پروردگارشان توکل دارند

اگر انسان تنها تکیه گاهش را خالق هستی بداند، در دو دنیا سعادتند خواهد بود. اگر میخواهیم در زندگی آرامش داشته باشیم ضروری است که حقیقتا متوکل باشیم. چرا که انسان متوکل همه کاره ی عالم را خدا می داند و نگران نیست که دیگران چه می کنند. باور دارد که مردم نمی توانند ضرری به وی برسانند و نعمتی را از او بگیرند. لذا همواره آرامش دارد و برطبق فرامین الهی تلاش می کند.

فراز دوم:«وَاجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْفاَّئِزینَ لَدَیکَ» می‌گوید: خدایا من رستگار باشم، نه شقی

ماه مبارک رمضان یکی از بهترین فرصت‌ها برای خودسازی و پالایش روح و جسم از گناهان و رسیدن به رستگاری است لذا همه ما باید . از این فرصت به بهترین شکل ممکن استفاده کنیم و بعد از پایان این ماه عزیز ، برای ماه‌های بعد ، توشه تقوی و ایمان همراه با چاشنی قربت خداوند داشته باشیم .فلاح و رستگاری ، برترین و آخرین هدف تمام برنامه‏ هاى اسلام است. در بسیارى از آیات قرآن ، دعوت به  تقوا شده و آخرین هدف تقوا نیز فلاح و رستگاری خوانده شده است  .در آیه 130 و همچنین آیه 200سوره آل عمران می فرماید:«وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ».

رستگاری که هدف آفرینش انسان است، نتیجه‌ خوب دانستن، خوب زیستن و خوب عمل کردن  در راه رسیدن به هدف است و از آن‌جا که این هدف بسیار ارزشمند است، خیلی‌ها سختی‌های راه را به جان می‌خرند و از تحمل آن‌ نیز لذت می‌برند و حتی اگر سراسر زندگیشان در راه هدف طی شود، برایشان گوارا و شیرین است و خود، نوعی سعادت به شمار می رود.

در 40 آیه از قرآن کریم، از مشتقات واژه فلاح استفاده و در حدود 30 نشانه از نشانه های رستگاران معرفی شده است که برخی از آنها عبارتند از: تقوا، صبر، یاد خدا، امر به معروف و نهی از منکر، توسل جستن، جهاد کردن در راه خدا، پرهیز کردن از شراب و قمار، محافظت از نماز، توبه، انفاق در راه خدا، پرداختن زکات، خشوع در نماز، وفای به عهد و امانت، پرهیز از سخنان لغو، پرهیز از دوستی با دشمنان خدا، ایمان به پیامبر و یاری او، ایمان به آخرت، پرهیز کردن از ستم، یادآوری نعمت های الهی، دفاع از مرزهای مملکت اسلامی، جهاد مالی و جانی در کنار پیامبر، پرهیز کردن از بی بند و باری جنسی و ایستادگی در برابر دشمنان.

بدیهی است، آراسته شدن به این ویژگی ها، همان گونه که در قرآن کریم وعده آن آمده است، انسان را به سر منزل سعادت و رستگاری رهنمون خواهد ساخت.

فراز سوم:«وَاجْعَلْنی فیهِ مِنَ الْمُقَرَّبینَ اِلَیکَ بِاِحْسانِکَ یا غایهَ الطّالِبینَ» خدایا! در این روز، مرا از مقرّبان پیشگاهت قرار بده. قسم به احسانت ای مقصد خواستاران و جویندگان!

کلمه «قرب» در این فراز از آیه، به معنی نزدیکی است و مقرّب به خدا همان کسی است که عالم را محضر الهی می داند و در محضر او گناه و معصیت نمی کند و مقام عبودیت را همیشه به یاد دارد.

مقربان الهی کسانی هستند که نه تنها در ایمان پیشگامند، بلکه در اعمال خود و صفات و اخلاق انسانی نیز پیشقدم اند. آنان الگوی مردم و پیشوای خلقند و به همین دلیل، مقربان درگاه خداوند به شمار می آیند.

در زندگی انسان بعضی از مسائل آن قدر پیچیده است که صرف بیان مسائل مورد نیاز انسان ها کافی نیست. اگر انسان ها الگوهایی در اختیار نداشته باشند، در مقاطع سخت نمی توانند به آسانی راه را از بیراهه تشخیص دهند. در این گونه موارد اگر انسان ها اسوه ای داشته باشند، کارشان آسان تر می شود. لذا خداوند برای آن که انسان ها بدانند به چه کسانی تاسی کنند، زندگی چند تن از مقربان درگاهش را به تصویر کشیده است. قرآن کریم در بخشی از سوره آل عمران به گوشه هایی از مسائل زندگی حضرت عیسی (ع)، مریم (س)، زکریا (ع)، یحیی (ع) و مادر مریم (س) که همگی از مقربان درگاه الهی اند، اشاره کرده است. در همین راستا اهل بیت (ع) نیز ویژگی ها و مصادیق مقربان را معرفی کرده اند. از آن جا که مقربان درگاه الهی کسانی اند که تمام وجود خود را وقف حق کرده اند، تاسی به آنها نور الهی را در زندگی را در زندگی انسان به تابش در می آورد و پیمودن مسیر تکامل را آسان می کند.

امام صادق (ع) فرموده اند: «سه نفرند که در روز قیامت مقرب ترین آفریدگان به خدایند حتی پس از آن که کار حسابرسی مردم تمام شود؛ کسی که در حال خشم قدرتش موجب نشود که نسبت به زیردستانش ستم روا بدارد، کسی که میان دو نفر حرکت کند به اندازه جوی به یکی از آن دو نفر نزدیک نشود و کسی که حق را بگوید خواه به سودش باشد و خواه به زیانش.» (خصال، ج 1، ص 81)

والســــــــــــــلام علیـــــــــــکم ورحمــــه اللـــــــه وبرکاته