حجه الاسلام والمسلمین استیری امام جمعه فشافویه: تامل وتحلیل واقع بینانه وعلمی تحولات پس از انقلاب،نشان می دهدکه جمهوری اسلامی توانسته ضمن مقاومت دربرابرفشارهاوتجاوزات بیگانگان،توفیقات فراوانی به دست آورد.

مشروح خطبه های نمازجمعه حسن آبادفشافویه به امامت حجه الاسلام والمسلمین حاج آقااستیری امام جمعه محترم فشافویهدرتاریخ۱۳۹۴/۱۱/۰۹با حضوراقشارمختلف مردم.

عناوین خطبه اول:

۱-عیب جویی وعواقب آن!

عناوین خطبه دوم

۱- پیروزی انقلاب اسلامی در ایران حادثه مهم و حیرت انگیزی برای جهان بود.

۲- چراعده ای از مردم حتی نخبگان از وضعیت موجود اظهار نارضایتی می کنند؟

مشــــــروح خطبـــــــــه اول:

أعوذ باللـــــــــه من الشیطان الرجیــــــــــم            بســـــــــم اللـــه الــــرحمـــــن الرحیـــــــــم

خودم وهمه ی عزیزان را به تقوای خداوند متعال دعوت می کنم.

بحث امروز ماپیرامون مذمت عیبجویی است دوروایت به محضرشماعرضه میدارم!

روایت اول: عن مولانا و مقتدانا الإمام الصادق (ع): «إِذَا رَأَیْتُمُ الْعَبْدَ یَتَفَقَّدُ الذُّنُوبَ مِنَ النَّاسِ نَاسِیاً لِذَنْبِهِ فَاعْلَمُوا أَنَّهُ قَدْ مُکِرَ بِه» علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۷۵، باب ۲۳، ص۲۴۶٫(تحف العقول، صفحه ۳۶۴)

هرگاه دیدید بنده‎اى به گناهان مردم پرداخته و گناه خود را فراموش کرده است، بدانید گرفتار مکر شده است.

روایت دوم: عن مولانا و مقتدانا امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع): «مَنْ أَبْصَرَ عَیْبَ نَفْسِهِ لَمْ یَعِبْ أَحَداً» ) مستدرک الوسائل، ج۱۱،ص ۳۱۶٫(هر کسی عیب خودش را ببیند، از هیچ کس عیبجویى نکند.

متأسفانه امروزه یکی از مشکلاتی که در سطح جامعه شیوع پیدا کرده است، عیب‎جویی نسبت به دیگران است. برخی از افراد در برخورد با دیگران آن‎چنان گناهان و عیوب آن شخص را برجسته می‎کنند که حیثیت اجتماعی او را از بین می‎برند اما زمانی که نوبت به گناهان و عیوب خودشان می‎رسد، در اوج غفلت و بی‎توجهی از کنار آن می‎گذرند. این دسته از افراد مصداق کلام امام صادق (ع) هستند که فرموده است کسی که به تفقد در گناهان دیگران می‎پردازد، دچار مکر الهی می‎شود. این دسته از افراد به سبب عیب‎جویی از دیگران، دچار سوء ظن و بدگمانی نسبت به دیگران می‎شوند و بدون اینکه زمینه‎های ایجاد خطا و گناه را در شخص مقابل بررسی کنند، درباره او قضاوت می‎کنند لذا در روایات در مورد قُضات سفارش شده است که قاضی باید به هر دو طرف دعوا نگاه یکسان داشته باشد. در حالات بزرگان آمده است که نسبت به همه انسانها حسن ظن داشته‎اند و حتی اگر گناهی از کسی سر می‎زد سعی می‎کردند که روی گناه او سرپوش بگذارند.

اما کسانی که به بررسی عیوب و گناهان خود می‎پردازند و در صدد عیب‎جویی از دیگران نیستند در حقیقت زمینه رشد و تعالی خود را فراهم می‎کنند لذا انسان باید سعی کند از پرداختن به عیوب دیگران خودداری کند و عیوب خود را ببیند و برطرف نماید سراغ عیب و گناه دیگران نخواهند رفت. علاوه بر این اگر افراد عیوب و نقصان‎های خود را بررسی کرده و آن را برطرف کنند، در حقیقت زمینه رشد و تعالی خود را فراهم کرده‎اند.

زیرا بزرگترین خطر براى انسان آن است که از گناهان خود غافل شود، چون این امر موجب می‏گردد که در صدد اصلاح خود برنیاید و چنین فردى فریب خورده است. 

ریشه تمام انحرافات، اشتباهات و سقوط‌های انسان غفلت است و قرآن کریم تأکید فراوانی دارد که انسان از غفلت خارج شود و به آگاهی برسد و بیندیشد که چه هست، کجا هست، کجا می‌رود و چه باید بکند. گفتیم که نزدیک‌ترین چیزی که باید به آن توجه کنیم خودمان هستیم. ما انسان‌ها غالباً از توجه به خود، توجه به بدن به ذهن‌مان می‌آید، در صورتی‌که این بدن مرکبی برای ماست و حقیقت ما، روح ماست. در قرآن کریم به صورت‌های مختلفی به این مسأله عنایت شده است که شاید روشن‌ترین آنها آیه۱۹ سوره حشر باشد که می‌فرماید: وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ. 

با این‌که ابتدا از عدم توجه به نفس و غفلت از خود شروع می‌شود، ولی سپس به غفلت از خداشناسی، معادشناسی و پیغمبرشناسی که همان اصول دین است، می‌رسد. در عین حال این‌ شناخت‌ها با هم تأثیر و تأثر متقابل دارند. وقتی کسی به آخرت توجه پیدا کند و آن را جدی بگیرد، از خداوند اطاعت بیشتری می‌کند و معرفتش نسبت به خدا افزوده ‌شود. وقتی معرفت انسان به خدا افزوده شد، از انبیا بیشتر تبعیت می‌کنند و همین‌طور در اثر این تبعیت بر ایمانش نسبت به آخرت‌ افزوده می‌شود. متقابلا هر چه انسان این مسایل را پشت گوش بیندازد و  به آن بی‌اعتنایی کند به شناخت‌های دیگر هم ضربه می‌زند و به جایی می‌رسد که:  وَإِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لَایُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَهِ؛ آدمیزاد به‌گونه‌ای می‌شود که وقتی نام خدا را نزد او می‌برند، رو ترش می‌کند و چندشش می‌شود!  عدم ایمان به آخرت، توحید را نیز از دست انسان می‌گیرد؛ دیگر نه به انبیا توجه می‌کند و نه عقل خودش را حاکم می‌کند، و فقط به فکر لذت‌های دنیاست.

وقتی انسان حقیقت انسانی خودش را نشناخت، خدا را هم فراموش می‌کند؛ وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ؛ نسیان نفس و نسیان خدا با هم توأم است، و یکی نتیجه دیگری است. وقتی انسان این‌گونه شد، در واقع انسانیتش را از دست داده است. قرآن درباره چنین کسانی می‌فرماید: الذین خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ. این‌ها خودشان را می‌بازند. این ضرر بسیار بیشتر از ضرر مالی است. کسی که خودش را ضرر می‌کند، پوچ می‌شود و رفتارش به‌گونه‌ای می‌شود که وقتی کسانی که عاقل هستند، رفتار او را می‌بینند، تعجب می‌کنند.

 مشـــــــروح خطبــــــــــــــــــه دوم:

خودم و تمامی عزیزان را به تقوای الهی دعوت می کنم.زندگی انسان دارای منازلی است که این دنیا یکی از این منازل است.

تفکر، یکی از برترین عبادت ها و برتر از یک سال عبادت وگاهی برتر از هفتاد سال عبادت است؛ البته این که انسان در مورد چه موضوعی تفکر کند بسیار مهم است؛ برخی از تفکرها برتر از یک سال عبادت هستند و برخی دیگرنیز از هفتاد سال عبادت برتر می باشند؛ بعضی از تفکرات به قدری نفیس هستند که نمی توان روی آنها قیمت گذاشت.چه فکری بالاتر از این که بدانیم که ما منازلی داریم و باید این منازل و در حال عبور بودن از این منازل را بپذیریم و به آن باور داشته باشیم لازمه طی این منزل که منزل دنیاست این است که ما رو به فرسودگی میرویم، لازمه گذر از این منزل فرسوده شدن بدن انسان و زوال قدرت او و از کار افتادن اعضا و جوارح اوست  و هیچ رژیم غذایی و پزشکی نمی تواند مانع آن شود؛ این دنیا فانی است و انسان در این مورد هیچ اختیاری ندارد.خرابی بدن و به بن بست رسیدن انسان حتمی است و بدن که خراب شد روح باید بیرون برود .

خیام نیشابوری گفته است: جان عزم رحیل کرد گفتم که مرو / گفتا چه کنم خانه فرو می آید

با گذشت زمان انسان در حسرت یک شب خواب راحت خواهد ماند؛ گاهی بعضی افراد دچار  بیماری هایی می شوند  که دیگران نمی توانند حتی یک لحظه آنها را در آن وضعیت تحمل کنند؛ این بیماران مدام از دیگران می خواهند برای مرگ آنها دعا کنند؛ انسان نباید گمان کند که چنین وضعی هیچ گاه برای خود وی پیش نخواهد آمد.

انسان باید به فکر راه چاره باشد که در این مورد راه چاره همان تقوای خداوند متعال است.

نوجوانان کوچه ای به یک پیرمرد گفتند: این کمر خمیده را چند خریده ای؟ پیرمرد جواب داد:عجله نکنید؛ چند وقت دیگر آن را به رایگان به شما خواهند داد.

به چند مطلب اشاره میکنم:

دوشنبه۱۲ بهمن بازگشت حضرت امام خمینی(ره) به ایران (۱۳۵۷ ه.ش) و آغاز دهه مبارک فجر انقلاب اسلامی

پیروزی انقلاب اسلامی در ایران حادثه مهم و حیرت انگیزی برای جهان بود که از یکسو معادلات سیاسی استکبار را در ادامه سیاست سلطه و تقسیم استعماری جهان به هم زد و از سوی دیگر یکی از استوارترین رژیمهای وابسته را که از حمایت قدرتهای بزرگ برخوردار بود، ریشه کن نمود و در کشوری چون ایران با اهمیتی که از نظر استراتژیکی و اقتصادی برای قدرتهای بزرگ جهان دارد تحولی سیاسی – مردمی و عظیم به وجود آورد.

سی و هفتمین سال از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد. در طول این مدت، نظام اسلامی مراحل دشوار و موانع بسیاری  را پشت سر گذاشته است که بی شک نهال انقلاب را تنومندتر و مستحکم تر از گذشته کرده است. با ورود به دهه چهارم از عمر انقلاب که مقام معظم رهبری به خوبی آن را «دهه پیشرفت و عدالت» نامیده اند،دونکته لازم وضروری است یکی لزوم تبیین دستاوردهای این انقلاب عظیم اسلامی خصوصاً برای نسلهای جوان انقلاب بیش از پیش احساس می شود.

ودیگری طرح برخی سؤال ها و شبهه آفرینی ها درباره وقوع و چرایی انقلاب اسلامی که در نسل جوان امروز نقش بسته است، ضرورت پاسخگویی به این شبهات را دو چندان می کند. به یکی  از این شبهات که بیشتر شاهد طرح آن ها از طریق رسانه های بیگانه هستیم اشاره ای میکنم.

چرا با وجود دستاوردها و تلاشهای غیرقابل انکاری که از سوی کارگزاران نظام جمهوری اسلامی کشیده می شود، عده ای از مردم و حتی نخبگان از وضعیت موجود اظهار نارضایتی می کنند؟

در پاسخ باید گفت که عوامل متعددی در این قضاوت منفی دخیل بوده است، ازجمله:

۱-تغییر الگوی مصرف جامعه و بهتر شدن نسبی سطح زندگی مردم، به خصوص از دهه دوم انقلاب به بعد که به تدریج باعث افزایش سطح انتظارات آنان از زندگی شده است.

۲-افزایش چشمگیر سطح آگاهی های اجتماعی و اقتصادی افراد جامعه پس از انقلاب و در نتیجه، آرمانگرایی و توجه بیشتر آنان به نقاط ضعف و نارسایی های وضع موجود به جای توجه به نقاط قوت آن.

۳-ترویج و حاکمیت فرهنگ نادرست اجتماعی در جامعه در سالهای اخیر، به صورتی که افراد، رفع تمامی مشکلات را تنها از حکومت و دولت- آن هم در کوتاه مدت- انتظار دارند.

۴-انعکاس نیافتن مناسب دستاوردها و عدم ارائه آمارهای دقیق، شفاف و تطبیقی از ابعاد اقدامات و تلاشهای صورت پذیرفته از سوی کارگزاران نظام جمهوری اسلامی، به خصوص در مقایسه با قبل از انقلاب و کشورهای منطقه.

۵-فضاسازی و فعالیت گسترده تبلیغاتی مخالفان داخلی و خارجی نظام در سیاه نمایی وضع موجود و بزرگ نمایی  مشکلات.

۶-جوان بودن جمعیت کشور- ۶۵ درصد جمعیت زیر ۳۰ سال- که ایجاد نیاز روزافزون جهت تخصیص بودجه و امکانات در حوزههای آموزشی و تحصیلی- تفریحی و رفاهی، مسکن و به ویژه اشتغال و ازدواج را به دنبال دارد.

آنچه باعث تاسف می شود این است که امروزه به هنگام اظهارنظر درباره وضع موجود کشور، جدا از برخی تحلیل های  مغرضانه و جهت دار دشمنان، بخشی از تحلیل ها و قضاوت های دوستان نیز منصفانه و واقع بینانه ارائه نمی شود. موارد منفی بزرگنمایی شده و بسیاری از اقدامات و دستاوردهای مثبت نادیده گرفته می شود؛ حتی تلاش جهت دار و معنی داری در خصوص القای این نکته به مردم و بخش بزرگی از فرهیختگان و خواص جامعه صورت می گیرد تا وضعیت اقتصادی و درجه توسعه یافتگی کشور حتی در مقایسه با قبل از انقلاب نیز بدتر نشان داده شود ولی تامل واقع بینانه و تحلیل علمی تحولات پس از انقلاب، به وضوح نشان می دهد که با توجه به شرایط و محدودیت های  موجود، جمهوری اسلامی در مدت عمر خود توانسته ضمن مقاومت در برابر فشارها و تجاوزات بیگانگان، در اصلاح و بهبود وضعیت معیشتی و اجتماعی مردم خود نیز توفیقات فراوانی به دست آورد.

اشاره ای به سفر ریاست جمهوری به اروپا بایدها و نبایدهای اقتصادی

رئیس جمهور که از روز دوشنبه در رأس یک هیات ۱۲۰ نفره از مقامات ارشد تجاری و وزرا به اروپا سفر کرده پس از اقامت دو روزه در ایتالیا و انعقاد چندین و چند سند همکاری و رد و بدل شدن قول و قرارهایی برای بهبود و گسترش روابط دوجانبه، چهارشنبه این کشور را به  مقصد فرانسه  ترک کرد. در این میان فرانسه به عنوان حسن ختام سفر اروپایی  رئیس جمهور، نگاه ها و توجهات را بیش از ایتالیا به خود جلب کرده است.

لذا شاید بتوان توقف آقای روحانی در رم را پیش درآمدی برای حضور در پاریس و گسترش روابط ایران با کلیت اروپا تلقی کرد. یعنی فرانسه دروازه ورود ایران به بازار اروپاست که تهران می خواهد از طریق این کشور روابط خود را با دیگر کشورهای اروپایی گسترش دهد.

به سه نکته اشاره کنم : به نظر می رسد آقای روحانی از این جهت سفر به اروپا را از ایتالیا و فرانسه آغاز کرده که رم و پاریس می توانند زمینه و بستر را برای ورود ایران به قاره ی سبز فراهم نمایند. علت این امر به نحوه اولویت گذاری ایران برای گسترش و توسعه روابط با کشورهای اروپایی در دوره پساتحریم بازمی گردد.

نکته دوم:در این باره در وهله نخست، پیشینه و سوابق ایتالیا و فرانسه مورد توجه قرار می گیرد یعنی بایدارجحیت روابط ایران با کشورهایی باشدکه سابقه ای منفی از آنها در ذهنیت دولتمردان و افکار عمومی جامعه نقش نبسته باشد.

ایتالیا ازجمله کشورهای است که حتی در دوران تحریم هم بخشی از روابط تجاری و اقتصادی خود با ایران را حفظ کرده بود. از این رو دکتر روحانی با توجه به پیشینه مثبت و ریشه دار همکاری و روابط دوکشور، ایتالیا را به عنوان نخستین مقصد اروپایی خود برگزیده است.

نکته سوم: توسعه روابط بایستی با کشورهایی رقم خورد که بیشترین مزیت اقتصادی را برای ایران داشته باشند. یعنی  این کشورها بتوانند نیازهای اولویت بندیشده ما را برآورده سازند به طور مثال با توجه به ضرورت تأمین امنیت جانی مردم، بحث تجهیز و نوسازی ناوگان هواپیمایی کشور در صدر اولویت هاست، مسأله ای که یکی از محورها و برنامه های اصلی آقای روحانی در سفر به پاریس را تشکیل می دهد یا سرمایه گذاری در صنعت خودروسازی مورد دیگری است که توجه آقای روحانی در فرانسه را به خود جلب کرده چراکه بهره گیری از تکنولوژی پیشرفته در خودروسازی می تواند جدای از بهبود کیفیت خودروها و رضایت مندی مردم به کاهش معضل آلودگی هوا در ایران نیز کمک کند

امید است دراین تفاهم نامه ها به صنایع مادر و زیرساختی توجه ویژه شود؛ ونکته ای که از اهمیت بسیار برخوردار است و دغدغه کارشناسان اقتصادی آنست که مبادا امکانات مالی معطوف به کالاهای مصرفی گردد باید رصد شود تا تحقق نیابد.

والســـــــــلام علیکــــــــــــم ورحمــــــــــــــه الله وبــــــــــــرکاته