حجه الاسلام والمسلمین استیری امام جمعه حسن آبادفشافویه: جامعه امروزمادرمحورهای مختلف می‌تواند از حضرت زینب(س) درس بیاموزد

نمازپرصلابت جمعهاینهفته 11/02/1394درمسجدحضرت ابالفضل (ع)وباحضوراقشارمختلف مردم وبه امامت حضرت حجه الاسلام والمسلمین حاج آقا استیری امام جمعه محترم برگزارگردید .ایشان دربخشی ازسخنان خودبااشاره به وفات حضرت زینب گفتند:جامعه امروز ما در چند محور می‌تواند از حضرت زینب(سلام الله علیها) درس بیاموزد که نخستین محور، عبادت وی است که حتی در بحرانی‌ترین شرایط نیز ترک نشد.ویژگی دیگر حضرت زینب(سلام الله علیها) شجاعت و شهامت وی است که در میان زنان این ویژگی زینب(سلام الله علیها) بسیار شاخص و بارز بود

##############################################

مشروح خطبه اول:

بسم الله الرحمن الرحیم

عبادالله و نفسی بِتَقوی الله فان خیر الزاد التقوی

امام جمعه محترم در خطبه اول پس  ازتوصیه به تقوا باتوجه به ولادت حضرتامیربه ذکرفضائلی ازعلی(ع)پرداخت وگفت:یکی از مهم‌ترین و محوری‌ترینجلوه‌های شجاعت امیرالمؤمنی علی(ع) “شجاعت در اجرای عدالت” است. این موضوع،خود دارای شاخه‌های مختلفی است که یکی از آنها “شجاعت در مبارزه با سارقیناز بیت‌المال مسلمین” می‌باشد. حضرت امیرالمومنین علی(ع)‌ در همه ارزش‌هااز جمله شجاعت، الگوی کامل جامعه ما خصوصاًمسؤلین است.نبی‌اکرم(ص) چندبار به مناسبت‌هایی بیعت گرفت، یکی از این بیعتها که شایداز همه هم سخت‌تر بود،‌ بیعه‌الشجره در ماجرای حدیبیه است. وقتی که کار،سخت شد، پیغمبراکرم آن هزار و چندصدنفری را که اطرافش بودند،‌ جمعکردوفرمودند: از شما بر مرگ، بیعت می‌گیرم، باید فرار نکنید، این قدربجنگید تا پیروز، یا کشته بشوید. بیعتی که در هیچ جای دیگر دیده نمیشودچنینبیعتی از مسلمانها گرفته باشد. خوب،‌ در میان آن جمعیت، همه جور آدمی بود،آدمهای سست ایمان،ضعیف الایمان متوسط ،قوی .. اولین کسی که بلند شد و گفت:یا رسول‌الله، بیعت می‌کنم، (حضرت علی علیه‌السلام) بود! یک جوان بیست وچند ساله، دستش را دراز کرد و گفت: با تو بر مرگ، ‌بیعت می‌کنم. بعد از آنحضرت، دیگر مسلمانها شجاعت پیداکردند و یکی پس از دیگری بیعت کردند. آنهاییهم که دلشان نمی‌خواست،‌ مجبور شدند و بیعت کردند.

“لَقَدْ رَضِیَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِینَ إِذْ یُبَایِعُونَکَ تَحْتَالشَّجَرَهِ فَعَلِمَ مَا فِی قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّکِینَهَعَلَیْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِیبًا”به راستى خدا هنگامى کهمؤمنان زیر آن درخت با تو بیعت مى‏کردند از آنان خشنود شد و آنچه دردلهایشان بود بازشناخت و بر آنان آرامش فرو فرستاد و پیروزى نزدیکى به آنهاپاداش داد (سوره فتح، آیه ??) این، شجاعت است.در حکومت پنج ساله خود،منطق

علی(ع)همین است. ازروزی که بااوبیعت کردند رفتارعلی(ع)همین است. دربارهقطایعی که قبل از این بزرگوار، به این و آن داده شده بود، فرمود: “والله لووجدته تزوج به النساء ملک به الاماء”( همان منبع، خطبه ??)، چه و چه، بهخدا اگر ببینم این پولهایی که قبل از من،‌ به ناحق به کسانی داده شده است،‌مهر زن قرار داده‌اید، ازدواج کرده‌اید، کنیز خریده‌اید، ملاحظه نمی‌کنم،همه آنها را بر می‌گردانم! و شروع کرد به اقدام و آن دشمنیها به وجود آمد!شجاعت از این بالاتر؟! در مقابل لجوجترین افراد،‌ شجاعانه ایستاد. در مقابلکسانی که نام و نشان در جامعه اسلامی داشتند، شجاعانه ایستاد. در مقابلثروت انباشته‌ی در شام که می‌توانست دهها هزار سرباز جنگجو را در مقابل اوبه صف آرایی وادار کند، شجاعانه ایستاد. وقتی راه خدا را تشخیص داد،‌ هیچملاحظه‌ای از هیچ کس نکرد. این شجاعت است. در مقابل خویشاوندان خود ملاحظهنکرد.گفتن اینها واقعا آسان است، ولی عمل کردن اینها خیلی سخت و خیلی عظیماست.

داستان عقیل و حدیده محمات (آهنداغ) را بیان مى کند و نمونه اى از عدل و داد خود را که شاید در تاریخجهان نظیر نداشته باشد، شرح مى دهد و مى فرماید:وَاللّهِ لَقَدْ رَأَیْتُ عَقِیلاً وَ قَدْ أَمْلَقَ حَتَّى اسْتَمَاحَنِیمِنْ بُرِّکُمْ صَاعاً، وَ رَأَیْتُ صِبْیَانَهُ شُعْثَ الشُّعُورِ، غُبْرَالاَْلْوَانِ مِنْ فَقْرِهِمْ، کَأَنَّما سُوِّدَتْ وُجُوهُهُمْبِالْعِظْلِمِ، وَ عَاوَدَنِی مُؤَکِّداً، وَ کَرَّرَ عَلَیَّ الْقَوْلَمُرَدِّداً، فَأَصْغَیْتُ إِلَیْهِ سَمْعِی، فَظَنَّ أَنِّی أَبِیعُهُدِینِی، وَأَتَّبِعُ قِیَادَهُ مُفَارِقاً طَرِیقَتِی، فَأَحْمَیْتُ لَهُحَدِیدَهً، ثُمَّ أَدْنَیْتُهَا مِنْ جِسْمِهِ لِیَعْتَبِرَ بِهَا، فَضَجَّضَجِیجَ ذِی دَنَف مِنْ أَلَمِهَا، وَ کادَ أَنْ یَحْتَرِقَ مِنْمِیْسَمِهَا، فَقُلْتُ لَهُ: ثَکِلَتْکَ الثَّوَاکِلُ، یَا عَقِیلُ!أَتَئِنُّ مِنْ حَدِیدَه أَحْمَاهَا إِنْسَانُهَا لِلَعِبِهِ، وَتَجُرُّنِی إِلَى نَار سَجَرَهَا جَبَّارُهَا لِغَضَبِهِ! أتَئِنُّ مِنَالاَْذَى وَ لاَ أَئِنُّ مِنْ لَظىً«( نهج ابلاغه /خطبه/???)به خداسوگند (برادرم) عقیل را دیدم که فقیر شده بود و از من درخواست کرد یک صاعحدود سه کیلو) از گندم بیت المال شما را به او ببخشم کودکانش را دیدم کهبر اثر فقر موهایشان پریشان و رنگ صورتشان دگرگون شده بود گویى صورتشان رابا نیل به رنگ تیره درآورده بودندعقیل مکرر به من مراجعه و سخنش را چند بارتکرار نمود، من خاموش بودم و به سخنانش گوش فرا مى دادم، گمان کرد من دینمرا به او مى فروشم و به دلخواه او گام بر مى دارم و از راه و رسم خویش جدامى شومبه یقین این کار با عدالتاسلامى و روح بلند امام(علیه السلام) سازگار نبود، لذا براى اینکه عقیل دستاز تکرار بردارد و به حق خود از بیت المال قانع گردد، امام(علیهالسلام)تدبیرى اندیشید که عملا به او ثابت کند پایان ظلم و ستم به کجامى انجامد، لذا در ادامه سخن مى فرماید: «من قطعه آهنى را براى او در آتش

داغ کردم. سپس آن را به بدنش نزدیک ساختم تا با آن آهن سوزان عبرت گیرد (واز آتش آخرت که با آن قابل مقایسه نیست بپرهیزدناگهان ناله اى همچون بیمارىکه از شدت درد به خود مى پیچد و مى نالد سر داد و نزدیک بود از حرارت آنبسوزدبه او گفتم: اى عقیل! عزاداران همچون مادران فرزند مرده، به عزاى توبنشینند و گریه سر دهند. آیا از قطعه آهنى که انسانى آن را به صورت بازیچهداغ کرده، ناله مى کنى; امّا مرا به سوى آتشى مى کشانى که خداوند جبّار آنرا با شعله خشم و غضبش برافروخته است. تو از این رنج مختصر مى نالى، من ازآن شعله هاى سوزان ننالماین داستان در آن محیط در همهجا پیچید و حتى از بعضى از روایات استفاده مى شود که به گوش معاویه در شامهم رسید و بسیارى از خفتگان را از خواب غفلت بیدار کرد و نشان داد دورانحاتم بخشى عثمان از بیت المال مسلمین به اقوام و خویشاوندان و افراد موردنظر، پایان یافته است. هنگامى که امام(علیه السلام)نسبت به برادرش در برابرتقاضاى کوچکى که برخلاف عدالت بوده چنین کند همگان باید حساب خود را برسندو هرگز تقاضاى امتیاز و رانت خوارى نسبت به بیت المال از محضر آن حضرتنداشته باشند.

 (قرائت سوره مبارکه کوثر)

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&