نماز با شکوه جمعه بیست وچهارم اسفند ماه 1403 مصادف با سیزدهم رمضان المبارک 1446آخرین جمعه سال1403به امامت حجت الاسلام والمسمین حاج شیخ عبدالعلی استیری امام جمعه محترم نیم ور در مسجد امام حسین (ع) برگزار شد.
عنــــــاویـــن خطبــــــــه اول:
1.دنیاى عبادت ، دنیاى آکنده از لذت است.
2.چرا ماه رمضان میآید و میرود تغییری در ما صورت نمیگیرد.
3 . خدا نعمتی را که میدهد، بیجهت از کسی نمیگیرد تا این که زمینه گرفتن نعمت با کفران، ناشکری و ناسپاسی فراهم شود.
عنــــاویـــن خطبـــــــــه دوم:
1.یکی از درسهای بزرگ ماه رمضان این است که با چشیدن گرسنگی و تشنگی به فکر گرسنگان و محرومان و فقرا بیافتیم.
2.پیروزی ملی شدن صنعت نفت با اعتماد بیجای مصدق به آمریکا ، در کام مردم تلخ ش
3.همان طور که در بهار نو شدن طبیعت را شاهدیم،برای روح و اعتقاد ما هم،رمضان و لیالی قدرفرصتی است برای نو شدن.
مشــــــروح خطبـــــــــه اول:
أعوذ باللــــــه من الشیطان الرجیــــــم بِسْـــــمِ اللَّــــهِ الرَّحْمـــنِ الرَّحیــــــمِ
عباد اللَّهِ أُوصِیکمْ و نَفسِی بِتَقْوَی اللَّه و تَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَی
ابتداخودم را و همه شما برادران و خواهران نمازگزار به رعایت تقوا سفارش میکنم.
موضوع بحث ما در اولین جمعه رمضان پیرامون فضیلت و عظمت ماه رمضان بر اساس خطبه امیرالمؤمنین در روز اول ماه رمضان بود که نکاتی عرض کردم .
امام امروزپیرامون این سؤال که چرا از مناجات لذت نمیبریم چند جمله ای تقدیم میدارم مناجات با خدا بهویژه در ماه مبارک رمضان، جذاب و شیرین است و این خود، موهبتی از طرف خداوند است ؛ازامام سجاد(ع) روایت شده که عرضه داشت: اللَّهُمَّ … مَتِّعْنَا بِلَذِیذِ مُنَاجَاتِکَ وَ أَوْرِدْنَا حِیاضَ حُبِّکَ وَ أَذِقْنَا حَلَاوَهَ وُدِّکَ وَ قُرْبِکَ»: خدایا! ما را از لذّت مناجاتت بهرهمند گردان و در آبگیرهاى محبّتت وارد گردان و شیرینى دوستى و قرب خودت را به ما بچشان. در دعای جوشن کبیر هم میخوانیم: «یا مَنْ ذِکْرُهُ حُلْوٌ»: ای آنکه یاد او شیرین است. در دعای عرفه آمده است: «یا مَنْ أَذَاقَ أَحِبَّاءَهُ حَلَاوَهَ الْمُؤَانَسَهِ»: ای آنکه شیرینی انس خود را به دوستان چشاندهای.
نماز گزاران عزیز!دنیاى عبادت دنیاى دیگرى است. دنیاى عبادت آکنده از لذت است ،شب و روز هم ندارد هرزمانی که انسان بخواهد میتواند با خدای خودش و معبود خودش راز و نیاز کند وشیرینی عبادت را یچشد خصوصاً در ماه مبارک رمضان.
اما گاهی این شیرینی از کام انسان گرفته میشود. بعضی میگویند: برای هر کاری حال دارم؛ اما هنگام نماز و قرآن و اینطور اعمال، بیحال میشوم؛ نمیدانم چرا حال عبادت ندارم؟
علت چیست؟چرا این توفیق از ما گرفته میشود چرا ماه رمضان میآید و میرود تغییری در ما صورت نمیگیرد چرا از فرصتهای طلایی ماه رمضان نمیتوانیم استفاده کنیم چرا از سحرهای ماه رمضان، که لبریزاز فیوضات الهی است نمیتوانیم استفاده کنیم؟؟
امام صادق(ع) میفرماید: «خداوند به حضرت داوود(ع) وحی کرد: کمترین عقوبتی که در برابر بندهای که به علم خود عمل نمیکند، قرار دادهام، این است که شیرینی ذکر و عبادت خود را از دلش بر میگیرم». این خیلی برای انسان سخت وسنگین است این حقیقت ، حقیقت تلخی است.
امام سجاد(ع) در دعای ابوحمزه ثمالی که در ماه مبارک رمضان قرائت آن بسیار سفارش شده از زبان گناهکاران عرضه میدارند:
«اللَّهُمَّ إِنِّی کُلَّمَا قُلْتُ قَدْ تَهَیأْتُ وَ تَعَبَّأْتُ وَ قُمْتُ لِلصَّلاَهِ بَینَ یدَیکَ وَ نَاجَیتُکَ أَلْقَیتَ عَلَیَّ نُعَاساً إِذَا أَنَا صَلَّیتُ وَسَلَبْتَنِی مُنَاجَاتَکَ إِذَا أَنَا نَاجَیتُ
خدایا هرگاه گفتم مهیا و آماده شدم و خویش را مهیا و آماده طاعتت ساختم و در پیشگاه تو به نماز ایستادم؛ آن هنگام مرا به خواب انداختى و حال رازونیاز را از من باز گرفتى.
مَا لِی کُلَّمَا قُلْتُ قَدْ صَلَحَتْ سَرِیرَتِی وَ قَرُبَ مِنْ مَجَالِسِ التَّوَّابِینَ مَجْلِسِی عَرَضَتْ لِی بَلِیهٌ أَزَالَتْ قَدَمِی وَ حَالَتْ بَینِی وَ بَینَ خِدْمَتِکَ»
اى خدا، چه شد که هرچه با خود عهد کرده و گفتم که از این پس سریرتم نیکو خواهد شد و به مجامع اهل توبه و مقام توابین نزدیک مىشوم، بلیه و حادثهاى گرفتاریی پیش آمد که به عهدم ثابت قدم نماندم و آن بلیه میان من و خدمتت حایل گردید؟که بر اثر آن گرفتاری پایم لغزید،و مانع شد
حضرت در این دعا یازده دلیل برای سلب توفیق بیان میکند که امروز به یکی مورد اشاره میکنم:
مورد اول: دوری از درگاه الهی
سَیدِی لَعَلَّکَ عَنْ بَابِکَ طَرَدْتَنِی وَ عَنْ خِدْمَتِکَ نَحَّیتَنِی» شاید تو از درگاه لطفت مرا راندهاى و از خدمت بندگیات دورم ساختهاى.
میدانیم خداوند منزه است از اینکه انسان را از درگاهش طرد کند. در دعای کمیل میخوانیم: «هَیهَاتَ أَنْتَ أَکْرَمُ مِنْ أَنْ تُضَیعَ مَنْ رَبَّیتَهُ أَوْ تُبَعِّدَ مَنْ أَدْنَیتَه» بسیار بعید است و تو بزرگوارتر از آن هستى که پروردهات را تباه کنى یا آن را که به خود نزدیک نمودهاى، دور نمایى. معنای این فرازاین است که انسان با دست خود و با انجام گناه، مطرود الهی قرار میگیرد که منجر به ازدستدادن توفیقات دیگر میشود.
خدا نعمتهای متعددی را به ماداده بیجهت نعمتی را که به کسی میدهد، نمیگیرد.{ انفال، 53} «ذلک بأَنَّ اللَّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّراً نِعْمَهً أَنْعَمَها عَلی قَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِم» خدا نعمتی را که میدهد، بیجهت از کسی نمیگیرد تا این که زمینه گرفتن نعمت با کفران، ناشکری و ناسپاسی فراهم شود.
مشــــــــــــــــروح خطبــــــــــــــــــــــــــــــــــــه دوم:
درابتدای خطبه دوم هم خودم را وهم شما سروران عزیز و بزرگوارِ خودم را توصیه میکنم به تقوای الهی…..
امام صادق(ع) مثالى مىزند و مىفرماید: اگر چنانچه درختى میوه آورده، امّا میوهاش خیلى کم است و هیچ یک عیبدار نیست و همه میوههاى آن بزرگ، درشت، خوش طعم و خوشرنگاند، انسان از این درخت، راضى خواهد بود. امّا درختى که سرتاپاى آن میوه است، تمام شاخههاى آن از کثرت میوه سر فرود آورده، امّا همه میوهها تلخ و بدطعم و آفت زده هستند، چنین درختى به درد نمىخورد. امام(ع) در ادامه مىفرماید: کسى که عمل زیاد به جا بیاورد، امّا هرجا هم به گناه برسد، گناه هم انجام میدهد، مثل همان درخت خواهد بود که به درد نمىخورد.
دومطلب عرض کنم:
یکشنبه رمضان/ ولادت امام حسن مجتبی(ع) (3 ق)/ روز اکرام و تکریم خیرین /هفته اطعام نیازمندان و اکرام ایتام(15 تا 21 رمضان)
میلاد آن امام عزیز را تبریک عرض می کنم فرصت بسیارکوتاهه اشاره ای داشته باشم:یکی از درسهای بزرگ این ماه رمضان این است که با چشیدن گرسنگی و تشنگی به فکر گرسنگان و محرومان و فقرا بیافتیم.
در دعای روزهای ماه رمضان می گوییم
« اَللّهُمَّ اَغْنِ کُلَّ فَقیرٍ اَللّهُمَّ اَشْبِعْ کُلَّ جایِعٍ اَللّهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیانٍ »
این دعا فقط برای خواندن نیست بلکه برای انجام یک وظیفه است آنهم مبارزه با فقر و مجاهدت برای زدودن غبار محرومیت از چهره محرمان و مستضعفان ، اینکه محرومان و خانواده های آنها را تنها نگذاریم و به کمک آنها بشتابیم.
تنوع کمک ها و بخشش های حضرت بسیار قابل توجه است. با اینکه تمام چهارده معصوم(ع) کریم و بخشنده بودند؛ اما امام مجتبی(ع) به «کریم اهل بیت(ع)» معروف شده اند. راز آن این است که انفاق ها و بخشش های حضرت ویژگی های خاصی دارد؛ از جمله اینکه در طول عمر خود دو بار اموال و دارایی های خود را در راه خدا تقسیم کردند و سه بار نیز ثروت خود را با فقرا به طور مساوی تقسیم نمودند
نکتۀ چنین بخشش های چشم گیری آن است که حضرت با این کار برای همیشه شخص فقیر را بی نیاز می ساختند تا با این مبلغ سرمایه ای برای خود تهیه نماید و تمام احتیاجات خود را برطرف کند، زندگی آبرومندانه ای تشکیل دهد؛ زیرا امام روا نمی دیدند مبلغ ناچیزی که خرج یک روز فقیر را به سختی تأمین می کند، به وی داده شود و در نتیجه او ناگزیر باشد برای تأمین روزی هر روز خود دست احتیاج به سوی این و آن دراز کند
۲۹ اسفند سالگشت ملی شدن صنعت نفت است در سال ۱۳۲۹ شمسی؛
این واقعه تاریخی مثل وقایع دیگر پر از درس و عبرت است. سال ۱۲۸۷ شمسی نفت کشف شد و از همان زمان که محمدعلی شاه سلطان بود تا زمان رضاخان با قراردادهای مختلف این ثروت توسط کشورهای سلطهگر بخصوص انگلیس خبیث غارت شد.
تا اینکه مردم آگاه شدند و اعتراض کردند و روحانیت با محوریت آیتالله کاشانی ره) و گروه فدائیان اسلام و شهید نواب صفوی و تلاش مصدق در مجلس ۱۶ –البته اصل تلاشهاتوسط گروههای دیگر شد و در زمان مصدق در مجلس اعلام شد لذا به اسم مصدق تمام شد- این نعمت خدا به مردم ایران ملی شد.
اما این پیروزی با اعتماد بیجای مصدق به آمریکا و کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ و قراردادهای استعماری جدید به کام مردم تلخ شد و دور جدیدی از غارتگری شروع شد. مصدق با همین اعتماد نابجا در زمان نخستوزیری با آمریکا قرارداد بست برای ساخت سفارتخانه آمریکا که بعد از پیروزی انقلاب معلوم شد مرکز جاسوسی و مداخله در امور ایران بوده است؛ و چه جنایاتی که علیه مردم ایران و منافع ملت در این لانه جاسوسی انجام ندادند.
مهمترین عبرتی که ما از این واقعه به دست آوردیم این است نظام استعماری و استکباری از هر راهی بتواند تلاش میکند به ملت ایران و انقلاب اسلامی که تمام هیمنه و سلطهگری او را به باد سخره گرفت، ضربه بزند.
هدف آمریکا از مذاکره حذف جمهوری اسلامی است که به فضل پروردگار و رهبری امامین انقلاب و هوشیاری و بصیرت مردم تا امروز موفق به سلطه و غلبه بر ایران نشدهاند و نخواهند شد. {تکبیرنمازگزاران}لذا هرچند «مقاومت» هزینه دارد، اما هزینه آن کمتر از «تسلیم» است. بنابراین مردم ما یکقدم از آرمانها و اهدافش که یکی از آنها استکبارستیزی است عقبنشینی نمیکند
تقارن لیالی قدر و بهار طبیعت آغاز سال 1404و عید نوروز
آغاز سال 1404 و عید نوروز واولین شب قدر رو در روزهای آینده داریم
همان طور که در بهار نو شدن طبیعت را شاهدیم، که تبریک عرض میکنم برای روح و اعتقاد ما هم ماه رمضان عموماً و لیالی قدر خصوصاً یک بهار و فرصتی است برای نو شدن ، که انسان باید از این دو بهار خوب استفاده کند
امام صادق علیه السلام :
رَأسُ السَّنَهِ لَیلَهُ القَدرِ ، یُکتَبُ فیها ما یَکونُ مِنَ السَّنَهِ إلَى السَّنَهِ آغازِ سال ، شب قدر است. در آن شب ، آنچه از این سال تا سال آینده خواهد شد ، نوشته مىشود.(تهذیب الأحکام : ج ۴ ص ۳۳۲ ح ۱۰۴۲) لذا توجه داشته باشیم حرمت این ایام ان شاءالله حفظ شود
والســــــــــــــــــــــــــــلام علیکـــــــــــــــــــــــم ورحمه اللـــــــــــــــــــــــه وبرکاتـــــــــــــــــــــــــــه