حجه الاسلام والمسلمین استیری امام جمعه حسن آبادفشافویه: نگاه فرهنگ غربى به زن يك نگاه اهانت آميز است.

نمازپرصلابت جمعهاینهفته 23/05/1394 باحضوراقشارمختلف مردم وبه امامت حضرت حجه الاسلام والمسلمین حاج آقا استیری امام جمعه محترم درمصلی امام خمینی حسن آباد برگزارگردید .ایشان دربخشی ازسخنان خوددرخطبه اول گفتند:در تمام ادیان الهى روابط انسان ها با  یکدیگر، از جمله روابط زن و مرد نامحرم، تابع حدود و ضوابطى است که چنانچه این روابط از چارچوب ضابطه مند خود خارج شود، آسیب هاى آن، فرد، خانواده و جامعه را درگیر خواهد نمود. 

درادامه خطبه اول به چهار مطلب اشاره کردند:: این‎که حیا یک امر فطری است. این‎که خداوند حیا را به همه داده است و هیچ فرقی هم بین مؤمن و کافر نگذاشته است. یعنی این‎طور نیست که بگویی: خدا به او داده است ولی به من نداده است. حیا هم دو نقش دارد، هم پوشش زشتی‎های نفسانی انسان است و هم به انسان جلوه می‎دهد، این لباس به تو زینت می‎بخشد.

خطیب محترم جمعه دربخشی ازخطبه دوم بااشاره به روز دختران اظهارداشتند: داشتن هویت برای زن چه در اسلام و چه در غیراسلام، یکی از بحث‌های اساسی است. یعنی زن چه مسلمان و چه غیرمسلمان باید هویت داشته باشد تا بتواند مادر، همسر، دختر و یک انسان به نام زن باشد. اگر هیچ ‌کاری هم نخواهد در اجتماع انجام دهد، لازمه‌ی همین که می‌خواهد نقش زن را در اجتماع ایفا کند، این است که خود را بشناسد و بفهمد که کیست.

 

عناوین خطبه اول:

1-      یکی از مهم ترین عوامل خودنظم دهی که دین معرّفی می کند، حیاست

2-«حیا» موهبتی الهی و امری فطری است

عناوین خطبه دوم:

1-      زن چه مسلمان و چه غیرمسلمان باید هویت داشته باشد تا بتواند مادر، همسر، دختر و یک انسان به نام زن باشد.

2-     نگاه فرهنگ غربى به زن يك نگاه اهانت آميز است. اسم آن را آزادى مى گذارند، لكن در حقيقت آزادى نيست

مشروح خطبه اول:

بسم الله الرحمن الرحیم 

اوصیکم عبادالله ونفسی بتقوالله فان خیرالزادالتقوا

درهفته های گذشته روايتي از پيامبر (ص) عرض کردم که پیرامون مواردی بودکه اعمال خوب را نابود مي کند و به دوري از خدا و نزديکي به شيطان مي کشاند .سه مورد ازموارد شش گانه را عرضه داشتم که عبارت بودازاشتغال به عيوب خلايق ،قساوت وسنگدلی ودنیا طلبی بود.

اما مورد چهارم:

– « وقلة الحياء »: بي باکي و بي حيائي

مورد چهارم از موارد حبط و نابود کردن اعمال خوب ، بي باکي و بي حيائي است .

یکی از مهم ترین عوامل خودنظم دهی که دین معرّفی می کند، حیاست . از دیدگاه اسلام، حیا در نظام تربیتی انسان ازجایگاه والایی برخوردار است. این صفت در ساختار روانی انسان جایگاه ممتاز دارد و حکایت گر اهمیت فوق العاده آن در موفقیّت انسان است .

در تمام ادیان الهى روابط انسان ها با یکدیگر، از جمله روابط زن و مرد نامحرم، تابع حدود و ضوابطى است که چنانچه این روابط از چارچوب ضابطه مند خود خارج شود، آسیب هاى آن، فرد، خانواده و جامعه را درگیر خواهد نمود. 

در مباحث اخلاقی، رذیله‎ای تحت عنوان «وقاحت» مطرح است گاهی در ارتباط با شهوت قرار می‎گیرد و منشأش شهوت است و گاهی منشأش غضب است. «وقاحت» از نظر لغت، به معنای «بی‎شرمی» است

علمای اخلاق، وقتی وقاحت را از نظر اصطلاح تعریف می‎کنند، می‎گویند: «وقاحت عبارت است از عدم مبالات نفس نسبت به ارتکاب محرّمات شرعیّه، قبایح عقلیّه و عرفیّه». «عدم مبالات نفس از ارتکاب» به تعبیر ما یعنی «پررویی». اگر انسان، کاری را که از دیدگاه عقل ،شرع وعرف زشت است انجام دهد، و اصلاً هم به روی خود نیاورد و برایش اهمیت نداشته باشد، انسان پررو و بی‎حیایی است. از نظر درونی، برای چنین کسی ذرّه‎ای ناراحتی ایجاد نمی‎شود.

منشأ این که یک نفر با این که می‎گوید: من معتقد به معاد و نبوّت و همه اینها هستم، در عین حال گناهی می‎کند و از نظر درونی هم هیچ ناراحتی برایش ایجاد نمی‎شود، منشأ این عدم مبالات نفس، بی‎حیایی است. حالا چه شده که او بی‎حیا شده است، بحث مفصّلی است که به آن بحث می‎رسم و صحبت می‎کنم.

روایتی در اصول کافی به نام حدیث عقل و جهل است که در آن بیش از هفتاد جنود عقل و جهل را شمرده است. لشکر عقل چیست؟ لشکر جهل چیست؟ در آنجا هم مسأله حیا مطرح هست. 

بحثحیا بحث اساسیومهمی استومبتلابهجامعهمامیباشدحالامنبرایتانچندروایتعرض میکنم:یک؛ « الْقِحَّةُ عُنْوَانُ الشَّرِّ »(غررالحكم،ص257)عنوانهمهزشتی‎هاوقاحتوبی‎شرمیاست. «عنوان» یعنی «تیتر»،یعنیاگربخواهیبرایشرور،یکتیتربگذاری،آنبی‎حیاییاست. همهشرورزیرمجموعهبی‎حیاییاست.

حالاروایتدیگریکهخیلیروشن‎تراست،می‎فرماید: « رَأْسُ كُلِّ شَرِّ الْقِحَّةُ » غررالحكم،ص257

سرآمدهرشریبی‎حیاییاست. یکروایتازامامصادق(علیه‎السلام) استکهمیفرماید: «الْوَقَاحَةُصَدْرُالنِّفَاقِوَالشِّقَاقِوَالْكُفْرِ»    بحارالأنوار،ج68،ص336 سرآمدهمهاینهابی‎حیاییاست،یعنیسرآمدنفاق،شقاقوکفرایناست.

روایاتدونوعاست،یکدستهوقاحترامطرحمی‎کند،مثلاینروایاتیکهالآنخواندمودرموردباخودوقاحتبود. دریکدستهازروایات،ضدّشراوطرحمی‎کنندومی‎گویند: «لَاإِيمَانَلِمَنْلَاحَيَاءَلَهُ» بیشرمایمانندارد. اینضدّوقاحتاست. روایتیازپیغمبراکرماستکهفرمودند: «قالرسول‎الله(صلی‎الله‎علیه‎وآله‎وسلم): الحیاهوالدینکلُّه» پیغمبربااینسخن،کارراتمامکرد. اصلاًدینحیااست. لذاآنروایتیکهازامامصادق(علیه‎السلام) خواندمدربابوقاحتکهفرمود: صدرنفاقوشقاقوکفر،بی‎حیاییاست،همهباهم‎دیگرهم‎سواست. وقاحتودرمقابلشحیا،درتخریبوسازندگیانساننقشاساسیداردکهاگرحیانباشد،دستماهمازانسانیّتخالیاستوهمازالهیّت. نهانسانهستیمونهمتدیّن. 

چهارنکته عرض کنم

1-«حیا» موهبتیالهیوامریفطریاست

تذکّراوّل؛ازمجموعهمعارفما،بهخصوصمباحثکلامی،ایننکتهبهدستمی‎آیدکه «حیا» یکامرفطریاست. یعنیحیایکموهبتوودیعهالهیاست. برایهمیناستکهصدرالمتألهینمی‎گوید: «والحیاءغریزۀانسانیّۀ» حیاغریزیاست،یعنیاین‎کهاکتسابینیست. مایکامورفطریداریمکههمراهباخلقتمااست،آمیختهبهخلقتمااست. همان‎گونهکهدربُعدمعنوی،انسانموحدخلقشدهاست، «كُلُّمَوْلُودٍيُولَدُعَلَىالْفِطْرَةِ» هرانسانیکهبهدنیامی‎آیدموحداست،دربعداخلاقیهم «باحیا» خلقشدهاست.

مادرروایات‎مانهمداریم،که «حَتَّىيَكُونَأَبَوَاهُيُهَوِّدَانِهِوَيُنَصِّرَانِهِ»(بحارالأنوار،ج 3،ص 281)فرزنددردامنپدرومادرکهمی‎آید،انحرافازفطرتپیدامی‎کندوازمسیرتوحیدخارجمی‎شود.

مناینمسألهراعرضکردمکهبدانیدانسانباحیاخلقمی‎شودولیازوقتیکهبادیگرانارتباطپیدامی‎کندانحرافپیداکردهوبی‎حیامی‎شود. انحرافدرروابطپدیدمی‎آیند،والّاانسانخودش،مفطوربهتوحیدوحیااست. فطرتاوّلیّهانسانخداجووخداخواهاست. یعنیهرانسانیکهبهدنیامی‎آید،خداونداینموهبتیعنیحیارامثلبقیّهفطریّات،بهاوعطاکردهاست. لذاصدرالمتألهینمی‎گوید: «غریزۀانسانیّۀلااکتسابیّۀ»

اصلاًمابه‎الامتیازانسان،ازسایرحیوانات «حیا» است. یعنیدرحیواناتحیانیست،اینموهبتالهیّهدرآنهانیستولیدرانسانهست؛بههمینخاطرانسانازدیگرحیواناتجداشدهاست. بهتوحیدمفضّلازامامصادق(علیه‎السلام) مراجعهکنید! حضرتخطاببهمفضّلمی‎فرماید: ب (انْظُرْيَامُفَضَّلُإِلَىمَاخُصَّبِهِالْإِنْسَانُدُونَجَمِيعِالْحَيَوَانِمِنْهَذَاالْخَلْقِالْجَلِيلُقَدْرُهُالْعَظِيمُغَنَاؤُهُأَعْنِيالْحَيَاءَ) حارالأنوار،ج 3،ص81؛ا یشانخیلیصریحمی‎گویدکهآنچهغیرازبقیهحیوانات،تنهابهانساناختصاصدادهشدهاست،چیست؟ «الحیاء» حضرتآن‎قدرواضحمطلبراگفتندکهدیگرجایهیچشکوشبهه‎ایدرآننماند. منبعداًبهآیاتمی‎رسمکهدرآنجابحث‎هایدیگریمطرحاست.

قرآن کریم با بیان داستان آدم و حوا در دو سوره (اعراف: 22؛ طه: 121) به صورت غیرمستقیم فطرى بودن حیا را گوشزد مى نماید، آن گاه که مى فرماید: «فَلَمَّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا یخْصِفانِ عَلَیهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ» (اعراف: 7)؛ همین که آدم و همسرش از آن درخت ممنوع چشیدند، بلافاصله لباس هایشان از تنشان فرو ریخت و اندامشان آشکار گشت. هنگامى که آدم و حوا چنین دیدند، بلافاصله از برگ هاى درختان بهشتى براى پوشیدن اندام خود، استفاده کردند.

 

پسایننکتهاوّلبودکهحیایکامراکتسابیمانندبرخیازملکاتانسانکهکسبشدنیاستوبهدستمی‎آید،نیست. گاهیانسانخودشملکه‎ایراتحصیلمی‎کندوبهدستمی‎آورد،امّا «حیا» بهدستآوردنینیست،امریخدادایاستکهخداوندبههرانسانیدادهاست.

2-«حیا» یکامرفراگیروهمگانیاست

مطلبدومهمگانیبودنحیااست. اوّلاین‎کهحیاغریزیاستیعنیفطریوموهبتیالهیاست،دوماینکههمگانیاست. این‎طورنیستکهحیارافقطبهمؤمندادهباشدوکافرحیانداشتهباشد. اصلاًوابداًچنینحرفیدرستنیست. خداوندحیاراهمبهمؤمندادهاستوهمبهکافر. خدادرفطرتونهادهرموجودیکهمابهآن «انسان» می‎گوییم،حیاراقراردادهاست.

منحالایکروایتبخوانم. روایتازامامصادق(علیه‎السلام) استکهحضرتفرمودندکهحضرتعیسیفرمودهاست: «فَإِنَّاللَّهَتَعَالَىقَسَّمَالْحَيَاءَكَمَاقَسَّمَالرِّزْقَ»وسائل‏الشيعة،ج 20،ص 135

اینروایتچهقدرزیبااست! خداوندحیارابینانسان‎هاتقسیمکرده،همان‎طورکهروزیراپخشکردهاست. نگاهکنید! اینتشبیه،خیلیزیبااست. مگرخدافقطبهمؤمنروزیمی‎دهد؟اوبهکافرهمروزیمی‎دهد. روزیرساناواست. دراینمطلبکههیچشبهه‎اینیست؟روزیرااومی‎دهد،توروزیراتحصیلنمی‎کنی،روزیرافقطاومی‎دهد،اوروزیبندگانراقسمتکردهاست. دیگرصحبتایننیستکهمنراقبولدارییاقبولنداری؟موحّدباشد،مشرکباشد،هرچهباشد،بههمهروزیمی‎دهد. حیاراهمبههمهدادهاست. می‎خواستماینراعرضکنمکهحیاءهمگانیاست. این‎طورنیستکهشماخیالکنیدخدافقطبهبعضیازبندگانشحیامی‎دهد.

اینروایتچهبسابازهماشارهبهاینمسألهداشتهباشدکهحیا،امریموهبتیاست؛چونفرمود: «إنّاللهتبارکوتعالیقسَّمالحیا» «خداوند» حیارامیانبندگانشتقسیمکرد. اینهادوچیزاست: یک؛حیاامرموهبتیوالهیاستودیگراین‎کههمگانیاست.

این‎طورنیستکهماشکایتکردهوبگوییم: چه‎ کارکنم؟! خدابهمنحیاندادهاست. توالحمدللهآدمباحیاییهستیوایناشکالنیستکهخدابهماحیاءنداده،لذامنبی‎حیاهستم. چونیکیازبزرگ‎ترینمشکلاتجامعهماهمیناست. که میگه من اینجوریم دیگه!!

3-«حیا» پوششنفسانساناست

مطلبسوم؛نقشحیادررابطهباروحونفسانساناست. حیاچهنقشیدارد؟اینکهخدابههمهماحیادادهاستبرایچیست؟ماازمجموعهآنچهکهدربابحیاداریماینمسألهرادرمی‎یابیمکهحیانقشپوششیبراینفسانساندارد. مثلیکپوششبرروینفس،یعنیشهوتوغضباست. مااینمطلبرادرروایاتمتعددهداریم؛بهخصوصازامیرالمؤمنین(علیه‎السلام) استکهفرمودند: «مَنْكَسَاهُالْحَيَاءُثَوْبَهُلَمْيَرَالنَّاسُعَيْبَهُ»( وسائل‏الشيعة،ج 12،ص 167)هرکسلباسحیارابهتنکند،دیگرانعیوبشرانمی‎بینند. روایتدیگرینظیراینروایتاستکهحضرتدرجایدیگرمی‎فرمانید: «وَمَنْكَسَاهُالْحَيَاءُثَوْبَهُاخْتَفَىعَنِالْعُيُونِعَيْبُه‏»( وسائل‏الشيعة،ج 12،ص 168)هرکهلباسحیابرتنکند،عیب‎هایشازمردممخفیمی‎ماند. اینهمانمضمونروایتقبلیاست. «لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَا حَيَاءَ لَهُ».  (الكافي، ج2، ص106  )کسی که حیا ندراد، ایمان ندارد. در روایتی پیغمبر می‎گوید: «لا دینَ لِمَن لا حَیاءَ لَه» هرکس حیا ندارد، اصلاً دین ندارد.

روایتدیگرهمازعلی(علیه‎السلام) استکه: « أَحْسَنَ مَلَابِسِ الدِّينِ الْحَيَاءِ »( غررالحكم،ص 257)بهترینلباس‎هایدین،حیااست. درروایاتقبلیاصلاًبحثدینمطرحنبود،کلّیبودوراجعبههمهانسان‎هابود. نفس،وقتیتعادلشراازدستمی‎دهد،خراب‎کاریمی‎کند. حیامثلیکپوششاستکهروینفسمی‎آیدوشهوتوغضبرامهارمی‎کند. چونوقتیاینقواازتعادلخارجشود،آبروی انسانرامی‎بردوعیوبنفسانیبروزمی‎کندوظاهرمی‎شود.

عیوبنفسانیانسانکجاظاهرمی‎شود؟مثلاًتافلانیراعصبا‎نی‎ نکردی،نمی‎فهمیکهچهکارهاست. وقتیعصبانیشد،تازهمی‎بینیکهنعوذباللهچهحرف‎هایزشتیازدهانشدرمی‎آید،وچهرذالت‎هاییکهازاوبیرونمی‎ریزد. یااین‎کهتابهجایینرسیدیکهبهمنافعمادّیدنیاییفردبرخوردداشتهباشی،خیلیبااورفیقهستی. اماهمینکهیکبحثمادیمطرحشدخواهیدیدکهچگونهبرایپولومنافعخودشتورالگدمالمی‎کند.

حیاءعامل زینت انسان است

همهحرف‎هاییراکهگفتم،می‎خواهمازاینآیهاستخراجکنم. « يابَني‏ آدَمَقَدْأَنْزَلْناعَلَيْكُمْلِباساًيُواريسَوْآتِكُمْوَريشاًوَلِباسُالتَّقْوى‏ ذلِكَخَيْرٌذلِكَمِنْآياتِاللَّهِلَعَلَّهُمْيَذَّكَّرُونَ»( سورهمبارکهاعراف،آیه 26)خطابآیه «یابنیآدم» است،یعنیهمهانسان‎هامخاطباینپیامالهیهستند. «یاایهاالذینآمنوا» نیست. «قدانزلناالیکم» «انزل» اینجابهمعنایخلقاستیعنیمابرایشماخلقکردیم. شایدبرایبعضیقبولاینمعناسختباشدولیمادرمواردمتعددیداریمکهازخلقبالفظ «نزول» تعبیرشدهاست. مثلاًدرجاییفرمود: « وَأَنْزَلْنَاالْحَديدَفيهِبَأْسٌشَديدٌوَمَنافِعُلِلنَّاس‏…»( سورهمبارکهحدید،آیه 25)ماآهنرافرستادیم،اینآیهبهاینمعنانیستکهواقعاًآهن‎هاازآسمانپایینریخت،چوناگراین‎طوربودکهخیلیازسرهامی‎شکستوخیلی‎هاازبینمی‎رفتند. معنایآیهایناستکهماآهنرابرایشما «خلقکردیم». یادرجایدیگرمی‎فرماید: « وَأَنْزَلَلَكُمْمِنَالْأَنْعامِثَمانِيَةَأَزْواجٍ»( سورهمبارکهزمر،آیه 6)یعنیمابرایشماهشتجفتچهاپاخلقکردیم. اینهابهمعنایخلقاستوماآیاتزیادیدراینرابطهداریم. «یابنیآدمقدانزلناعلیکمأیخلقنالکم»

ازاینجامعلوممی‎شودکهمسألهدربارهامریموهبتی،فطری،الهیوخلقتیاست. گفتیمپوششدونقشدارد: یکاین‎که؛ «یُواریسوئاتکم» زشتی‎هایتانرامی‎پوشاندودو؛ «وریشا» شمارازیبامی‎کند. «ریشا» یعنیزیباییوزینت. اینهمان «حیا» است.

بعدمی‎گوید: «ولباسالتقویذلکخیر» لباستقوابهتراست. چرااینهاراازهمدیگرجدامی‎کند؟چونحیاامریموهبتیاستولیتقواامریاکتسابیاست. بایدزحمتبکشیتاتقوارابهدستبیاوری؛ایمانمستمروعملمکررموجبمی‎شودکهملکهتقوابرایانسانپیداشود. لذاخودتبایدواردعملشوی. امّاحیاخدادادیاست. برایهمینآیه،ایندوراازیکدیگرجدامی‎کند.

این‎کهمی‎گوید: تقوابهتراستبرایایناستکهتقوااخصّازحیااستومنانشاءاللهراجعبهاینمسألهبعداًصحبتمی‎کنم. حیاهمگانیوفراگیراستولیتقوایکمحدودهخاصخودشرادارد. بعدهممی‎گوید: «ذلکمنآیاتاللهلعلکمیذکرون».

چهارمطلبراگفتم: این‎کهحیایکامرفطریاست. این‎کهخداوندحیارابههمهدادهاستوهیچفرقیهمبینمؤمنوکافرنگذاشتهاست. یعنیاین‎طورنیستکهبگویی: خدابهاودادهاستولیبهمنندادهاست. حیاهمدونقشدارد،همپوششزشتی‎هاینفسانیانساناستوهمبهانسانجلوهمی‎دهد،اینلباسبهتوزینتمی‎بخشد.

مشروح خطبه دوم:

خطیب محترم جمعه پس ازتوصیه به تقوا به مناسبتهای هفته پرداختند:

يكشنبه1 ذى القعده ولادت باسعادت حضرت فاطمه معصومه(س) (173 ه.ق) – روز دختران

آغاز دهه كرامت

حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها دارای شخصیتی رفیع و والا مقام می‎باشد به طوری كه ائمه طاهرین علیهم السّلام از این بانو، با جلالت و تكریم یاد كرده‎اند و حتی پیش از ولادت آن حضرت، بلكه پیش از ولادت پدر بزرگوارش، نام او بر لسان بعضی از ائمه علیهم السّلام آمده و از مقام والای او سخن گفته‎اند كه به بعضی از آنها اشاره می‎شود.

حضرت فاطمه معصومه علیهاالسّلام، دارای فضائل متعددی هستندكه گستردگی شفاعت،یکی ازآن فضائل است که  بعد از حضرت زهرا سلام الله علیها هیچ بانویی به شفیعه محشر حضرت معصومه سلام الله علیها نمی‎رسد.

سالروز ولادت حضرت معصومه (س)به روزدخترنامگزاری شده است که نباید به صرف برگزارى جشن و سرور و سرگرم شدن به تعريف و تعارفها و دادن و گرفتن هدايا با همه جذابيتى كه دارداکتفاءکنیم که اگر اینگونه شودناخواسته مرتکب ظلم بزرگی به دختران ومادران آینده این جامعه شده ایم! لذا توجه دادن دختران جامعه را به واقعیتهای زندگی وامورحاکم برجامعه ونقشی که میتوانند دراین زمینه داشته باشندلازم وضروری است

داشتن هویت برای زن چه در اسلام و چه در غیراسلام، یکی از بحث‌های اساسی است. یعنی زن چه مسلمان و چه غیرمسلمان باید هویت داشته باشد تا بتواند مادر، همسر، دختر و یک انسان به نام زن باشد. اگر هیچ ‌کاری هم نخواهد در اجتماع انجام دهد، لازمه‌ی همین که می‌خواهد نقش زن را در اجتماع ایفا کند، این است که خود را بشناسد و بفهمد که کیست.

 قرآن می‌گوید در حرف زدن، نگاه کردن، راه رفتن و ارتباط با نامحرم مراعات کنید. وقتی حضرت مریم احساس می‌کند روح‌القدس آمده و ممکن است نامحرم باشد، به خدا پناه می‌برد.

مهم‌ترین مسئله هویت زن است. اگر زن خود را پیدا کند، همه‌ی مسائل حل می‌شود. حال خود را کجا می‌تواند پیدا کند؟ در دامن «مدونا»، خواننده‌ی خارجی، یا هنرپیشه‌های خودمان یا زنی که زیباتر و جلوه‌گرتر باشد؟ عمل کردن بینی، چانه، گونه، استفاده از لباس‌های متنوع و آرایش به خاطر این است که دیگران را جذب کنند، زیرا زنان بی‌هویت هستند.

اینجاست که وظیفه مسؤلین سنگین تر میشودچرا که در جامعه‌ی ایرانی، باید سبک زندگی اسلامی و هویت اسلامی را به زن معرفی کنیم یا خدای ناکرده هویت غربی را؟ 

صد سال است كه فرهنگ غربى به پشتوانه ى پول و زور و سلاح و ديپلماسى، سعى مى كند فرهنگ غربى را و اسلوب زندگى غربى را بر جوامع اسلامى در ميان زنان تحميل كند. صد سال تلاش شده است براى اين كه زن مسلمان را از هويت خود بيگانه كنند. تمام عوامل اثرگذارى و قدرت به كار رفته است: پول، تبليغات، اسلحه، فريبنده هاى گوناگون مادى، استفاده ى از غرائز طبيعى جنسى انسان؛ همه ى اين ها را استخدام كرده اند براى اين كه زن مسلمان را از هويت اسلامى خود دور كنند.

اساس فرهنگ غرب اين است كه زن را به عنوان يك كالا، به عنوان يك وسيله ى تمتع براى مرد در جامعه عرضه بكند. 

نگاه فرهنگ غربى به زن يك نگاه اهانت آميز است. اسم آن را آزادى مى گذارند، لكن در حقيقت آزادى نيست. نگاه غرب به زن، نگاهى است منحط، ناقص، گمراه كننده و غلط. نگاه اسلام به زن، نگاهى است عزت بخش، كرامت بخش، رشدآفرين، استقلال دهنده ى به هويت و شخصيت زن ،امروز يكى از مشكلات بزرگ دنياى غرب، متلاشى شدن خانواده هاست، افزايش فرزندان بى هويت است. اين ها گريبان غرب را خواهد گرفت.

چهارشنبه28 مردادكودتاى آمريكايى – انگليسى 28 مرداد براى بازگرداندن محمدرضا شاه خائن (1332 ه.ش(

‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏نبودن استقلال، با يك كشوراين‏طور عمل مى‏كند. هويّت ملى را از مردم آن كشور مى‏گيرد، افتخارات را از آن‏هامى‏گيرد، سابقه تاريخى را از آن‏ها مى‏گيرد، منافع مادّى آن‏ها را چپاول مى‏كند،هويّت فرهنگى و زبان آن‏ها را هم مى‏گيرد. اين وضع تسلّطِ يك قدرت بر يك كشور است.

تاريخصد سال پيش به اين طرف به شما عرض كنم. اين چهار نمونه به ما نشان مى‏دهد كه وقتىيك قدرت بيگانه بردستگاه‏هاى سياسى و فرهنگى يك كشور مسلّط شود، بر سر آن كشور وآن ملت چه مى‏آيد.

مشروطه،قالب و تركيب حكومتىِ انگليس بود. اين روشنفكران به‏جاى اين‏كه دنبال دستگاه عدالتباشند و يك تركيب ايرانى و يك فرمول ايرانى براى ايجاد عدالت به‏وجود آورند،مشروطيت را سر كار آوردند. نتيجه چه شد؟ نتيجه اين شد كه اين نهضتعظيم مردم كهپشت سرِ علما و به نام دين و با شعار دين‏خواهى بود، بعد از مدّت بسيار كوتاهىمنتهى به اين شد كه شيخ فضل‏الله نورى را در تهران به دار كشيدند. اندك زمانى بعد،سيد عبدالله بهبهانى را در خانه‏اش ترور كردند. بعد از آن‏هم سيد محمّد طباطبايىدر انزوا و تنهايى از دنيا رفت. آن‏وقت مشروطه را هم به‏همان شكلى كه خودشانمى‏خواستند برگرداندند؛ مشروطه‏اى كه بالاخره منتهى به حكومت رضاخانى شد!

نمونهدوم، خودِ حكومت رضاخان است. انگليسى‏ها قراردادى را با دولت قاجاريه در ميانگذاشتند كه بر اساس آن قرارداد، تمام مسائل مالى و تمام مسائل نظامى كشور ايران درقبضه انگليسى‏ها قرار مى‏گرفت.باتلاشمرحوم مدرس نتوانستند درمجلستصويب کنند فکرديگري کردند وديكتاتوري را بر سرِ كار آوردندتا امثال مدرّسها را قلع و قمع كند، با مردم با كمال خشونت رفتار كند، خواسته‏هاىانگليس را اعمال كند. لذا رضاخان را بر سرِ كار آوردند.

نمونهسوم، نمونه شهريور 1320 است كه رضاخان به‏وسيله حاميان قبلى خود از سلطنت عزل شد واز ايران بيرون رفت. محمّدرضا را بر سرِ كار آوردند؛ با قرار تسليم محض در مقابلانگليسى‏ها! هر كارى آن‏ها مى‏خواستند، انجام مى‏داد

نمونهچهارم پيش آمد و آن مرداد سال 1332 هجرى شمسى بود.بعدازآنکه مرحومآيت‏اللّه كاشانى را با ترفندهاى خودشان منزوى كردند، كنار زدندوحكومت مصدّق راسرنگون كردندكودتاى 28 مرداد را به‏وجود آورند و محمّدرضا را كه از ايران فرار

كرده بود، به ايران برگردانند. بيست‏وپنج سال بعد از آن، حكومت ديكتاتورى سياهپهلوى ادامه پيدا كرد.

  اين چهار مقطع ازتاريخکشور ما؛ عبرت‏انگيز است يعني نبايداجازه قدرت بيگانه در دستگاه‏هاى سياسى يا دردستگاه‏هاى فرهنگى نفوذ كند

امام جمعه محترم سالروز ورودآزادگان به میهن اسلامی را تبریک گفتند.

 (والسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته)