پیام تبریک امام جمعه محترم بافرشهر حجت الاسلام والمسلمین استیری به مناسبت ولادت باسعادت امام رضا

 بســــــــم ا الله الـــــرحمـــــــــن الرحیـــــــــــــم

میلاد سراسر نور و با سعادت هشتمین اختر تابناک آسمان امامت، حضرت علی بن موسی الرضا(ع) برای دوست داران ولایت، مبین محبت ، ایثار و سخاوت به فرزندان نبوت و عصاره عشق به راه راستین اسلام ناب محمدی است.

چه نعمتی بالاتر از این که سرزمین با صلابت ایران اسلامی افتخار میزبانی آن امام رئوف و غریب را دارد، و زیباتر آنکه مردمی که همواره دوستدار اهل بیت و حافظ ارزش ها و آرمان های اسلامی بوده و هستند، همواره همچون پروانه‌ ای عاشق گرد این شمع فروزان می چرخند و ارادت وافر خود را نسبت به این فرزند خورشید به منصه ظهور می گذارند.

اینجانب ضمن تبریک این ایام میمون ، مبارک و نورانی محضر همه عاشقان و دوستداران اهل بیت عصمت و طهارت در جای جای این کره خاکی و همچنین مردم قدرشناس باقرشهر وکهریزک ، از خداوند بزرگ و بلند مرتبه برای همگان توفیق کسب فیض و بهره مندی بیش از پیش از دریای فضائل و کرامات این سرچشمه زلال رحمت الهی را مسألت دارم.

حضرت علی بن موسی الرضا (ع) روز یازدهم ذیقعده سال 148 هـ. ق در مدینه دیده به جهان گشود. دوران امامت آن حضرت 20 سال بود که با سه تن از حکمرانان مستبدّ عباسی، یعنی هارون، امین و مأمون معاصر بود. مامون به فکر آن افتاد که با طرح واگذاری خلافت یا ولایتعهدی به شخصیتی مانند امام رضا علیه السلام، پایه های لرزان حکومت خود را تثبیت کند. امام رضا علیه السلام با ظرافت عملی بی مانند، روشی اتخاذ کرد که هم خواسته ی مامون تامین نشود، و هم سراسر بلاد پهناور اسلام به حق نزدیک شوند.

سیره سیاسی امام رضا علیه السلام

امام رضا (ع) در تمام سال های امامت خود نسبت به آگاه سازی مردم سکوت نکرده و تا آنجا که قدرت و امکان دارد در بیداری عمومی نسبت به شرایط سیاسی زمانه تلاش می کند. بدین ترتیب، ادعای مأمون در اظهار دوستی با خاندان پیامبر (ص) حتی با اصرار بر پذیرش ولایت عهدی از سوی امام (ع) نیز در جلب تودۀ مردم تأثیر چندانی ندارد.

یکی از اقدامات امام رضا (ع) در این زمینه، حفظ نظام سیاسی جامعه بر اساس اصول اسلام و سیرۀ نبوی است؛ لذا با همین هدف، شرط خواندن نماز عید فطر را عمل به سنت رسول الله (ص) قرار می دهد.

این موضع گیری بدان معناست که روش مأمون در امور سیاسی و حکومت داری، به خلاف سیره و روش پیامبر (ص) است. به طوری که حتی در امور بسیار سادۀ مذهبی و عبادی نیز این شیوه کنار گذاشته شده و تنها ظاهری از دین باقی مانده است. بدین گونه، مأمون که می کوشد با بهره گیری از روش های مختلف به نظام سلطنتی خود مشروعیت بخشد، با مشکلاتی روبرو می گردد.

یکی دیگر از استراتژی های آن حضرت (ع) در زمینۀ بیداری اذهان عمومی، تبیین و تثبیت حقانیت اهل بیت (علیهم السلام) است که در هر مجلس و محفلی از آن یاد می کند. بیانات مفصل امام رضا (ع) راجع به بحث امامت، نمونه ای از تلاش آن حضرت (ص) در این خصوص است. روایات مربوط به نشانه های امامان (علیهم السلام)، صفات، فضل یا رتبۀ آنها، محور سخنان آن حضرت (ع) است. به عنوان نمونه، در روایتی از عبدالعزیز بن مسلم نقل شده که آن حضرت (ع) پس از ورود به مسجد جامع مرو و مشاهدۀ اختلاف مردم در مورد مباحث امامت، به ایراد سخن پرداخته، پس از ذکر آیاتی از قرآن در این باب، ضمن توصیف امام، نقش ایشان در حیات دنیوی و اخروی بشر را تبیین می کند.

سیره اخلاقی امام رضا علیه السلام

«ابراهیم بن عباس »می گوید:«هیچگاه ندیدم که امام رضا علیه السلام در سخن بر کسی جفا ورزد، و نیز ندیدم که سخن کسی را پیش از تمام شدن قطع کند، هرگز نیازمندی را که می توانست نیازش را بر آورده سازد رد نمی کرد، در حضور دیگری پایش را دراز نمی فرمود، هرگز ندیدم به کسی از خدمتکاران و غلامانشان بدگوئی کند، خنده ی او قهقهه نبود بلکه تبسم بود، چون سفره ی غذا به میان می آمد همه ی افراد خانه حتی دربان و مهتر را نیز بر سفره ی خویش می نشاند و آنان همراه با امام غذا می خوردند. شبها کم می خوابید و بیشتر بیدار بود، و بسیاری از شبها تا صبح بیدار می ماند و به عبادت می گذراند، بسیار روزه می داشت و روزه ی سه روز در هر ماه را ترک نمی کرد، کار خیر و انفاق پنهان بسیار داشت، و بیشتر در شبهای تاریک مخفیانه به فقرا کمک می کرد.

{پایان}