جشن مبعث رسول اکرم(ص)دراردوگاه فشافویه باحضورحجت الاسلام والمسلمین حاج آقااستیری برگزارشد

به گزارش دفترامام جمعه حسن آبادو واحد روابط عمومی اردوگاه فشافویه جشن مبعث رسول اکرم (ص) با حضور جمع کثیری از مسئولین و میهمانان به میزبانی اردوگاه فشافویه {زندان شماره ۲فشافویه}برگزار شد. در این مراسم که با اجرای بهزاد تشکر هنرمند و مجری توانمند صدا و سیما در کنار جمعی از مددجویان و سربازان یگان وظیفه برگزار گردید میهمانان ویژه ای از جمله حجت الاسلام و المسلمین استیری امام جمعه شهرستان حسن آباد ، حجت الاسلام و المسلمین فیروزجایی سرپرست دایره نظارت بر محکومان مواد مخدر ، شمس زارع مدیر و جمعی از مسئولین اردوگاه شرکت داشتند. دراین مراسم شمس زارع مدیر اردوگاه ضمن خوشامدگویی به میهمانان و تبریک به مناسبت مبعث حضرت محمد مصطفی (ص) حضور گرم و صمیمانه میهمانان گرامی را گرما بخش این جشن با شکوه عنوان کرد.سپس حجت الاسلام و المسلمین استیری امام جمعه شهرستان حسن آباد نیز ضمن تبریک این عید بزرگ به ایراد سخن در خصوص مقام والای پیامبر اکرم (ص) و کرامات ایشان پرداختند.اجرای برنامه های شاد و مفرح با حضور هنر مند و محبوب حسن ریوندی ، برنامه تقلید صدا و موسیقی با هنرنمایی سعید فتحی و اجرای موسیقی و پذیرایی از میهمانان از دیگر برنامه های برگزار شده در این مراسم بود.
مشروح سخنان حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج آقااستیری درمراسم جشن بعثت اردوگاه فشافویه

بســـــــــــــــم اللـــــــــــــــــــــــــــــــه الـــــــــــــــرحمن الـــــــــــــــــرحیــــــــــــم

حقی که پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم بر ما دارد و همه ما می‌توانیم بفهمیم این است که اگر وجود مقدس پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم نبود ما از شناخت راه سعادت محروم بودیم. اگر آن وجود مبارک نبود انسان‌ها چه وضعیتی پیدا می‌کردند؟ ما انسان‌ها معمولا وقتی می‌توانیم نعمت‌هایی که داریم را بشناسیم که وجود آن‌ها را با فرض نبود آن‌ها مقایسه کنیم. باید فرض کنیم چنین نعمتی را نداشتیم و نتایج آن را بررسی کنیم. اگر بنا بود وضعیت جزیره‌العرب و بت‌پرستیِ رایج در آن حاکم می‌ماند یا سایر مذاهبی که کم یا بیش در آن‌جا یا سایر نقاط دنیا وجود داشت همچون یهودیت، مسیحیت، زرتشتی‌گری، بودیسم، هندوئیسم و … بر افکار مرد حاکم باشد، سرنوشت دنیا و آخرت ما چه می‌شد؟ امروز هم بعد از گذشت ۱۴۰۰سال از زمان پیغمبر در بسیاری از کشورهای دنیا، مردم متمدن، پیشرفته، عالم، و تحصیل‌کرده در مقابل بت سجده می‌کنند!

کشور هندوستان که بیش از یک میلیاردنفر جمعیت دارد و جمعیت آن چند برابر کشور ایران است و مذهب اکثریت مردم آن‌جا بت‌پرستی است! در بسیاری از خیابان‌های شهرهای هندوستان از جمله دهلی، بمبئی و شهرهای بزرگ دیگر ده‌ها بت‌خانه شبیه کیوسک‌های روزنامه‌فروشی یا گاهی شبیه به سقاخانه‌ای در خیابان وجود دارد که بت‌های کوچک به عنوان نمادی از بت‌های بزرگ در آن قرار دارند و مردم صبح که از خانه بیرون می‌آیند آن‌جا عرض ارادتی به بت‌ها می‌کنند، سری می‌سپارند و همتی می‌طلبند و به سر کارشان می‌روند. بسیاری از مردم – با عرض معذرت – ادرار گاو را مقدس می‌دانند و از آن به عنوان شفا استفاده می‌کنند. مسایل دیگری هم وجود دارد که بیان آن‌ها سخت مشمئزکننده است. این‌ها مسایلی است که امروز وجود دارد. تصور کنید۱۴۰۰ سال پیش‌تر در عربستان مردم چگونه بوده‌اند. آن‌ها هم بت‌پرست بودند، اما گاهی بت‌هایشان را با کشک و خرما درست می‌کردند و وقتی گرسنگی به آن‌ها فشار می‌آورد اضطراراً بتشان را می‌خوردند! شناخت، معرفت، عقل و شعور مردم در این مرتبه بود.

با نگاهی به کتاب عهدین هم اعتقادات یهودیت و مسیحیت برای شما شناخته می‌شود. در نص تورات آمده است: «خدا از آسمان پایین آمد و با یعقوب کشتی گرفت. یعقوب خدا را زمین زد و روی سینه او نشست و گفت: تا به من برکت ندهی تو را رها نمی‌کنم. فجر طلوع کرد و هوا روشن شد. خدا گفت: مرا رها کن! اکنون مردم می‌آیند و این منظره را می‌بینند. یعقوب گفت: به من برکت بده تا تو را رها کنم!» این خدایی است که امروز تورات یهودیت به مردم می‌آموزد و چیزهای دیگری که اکنون فرصت بیان آن‌ها نیست. قصدم این بود که دورنمایی داشته باشیم از این‌که اگر پیغمبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله نبود وضع بشر چگونه بود و ادیان توحیدی و غیر توحیدی چه وضعیتی داشتند و اگر کسی می‌خواست دین داشته باشد چه باید می‌کرد. چنین کسی ناچار بود یکی از این ادیان را برگزیند.
آن کسی که بشریت را از همه این آلودگی‌ها و پلشتی‌ها نجات داد و بهترین راه زندگی را به آن‌ها نشان داد و از آن خرافات، زشتی‌ها، و پلشتی‌ها نجات داد رسول گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله بود. امروز همه عالم مرهون خدمتی هستند که پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به بشریت کرد. کسی که به میلیاردها انسان در طول تاریخ راه سعادت ابدی را نشان و آن‌ها را از عذاب‌های ابدی نجات داد؛ آن‌هم نه در یک یا دو مورد بلکه زمینه‌ای فراهم کرد که انسان‌ها به برکت عمل به دستورات او نورانی و برتر از فرشته شوند و در کنار انبیا و اولیا قرار گیرند (وشیعتک علی منابر من نور مبیضه وجوههم حولی فی الجنه) این انسان چه قدر منت بر سر انسان‌ها دارد؟ و ما چه قدر به یاد او هستیم؟!

از الطاف خداوند در حق ما این است که بر ما واجب کرده هر روز چندین مرتبه در نماز یاد پیغمبر باشیم تا دست‌کم از این راه مقداری شکر این نعمت را به جا آورده باشیم. اگر در تشهد نماز شهادتین را نگوییم نماز ما باطل است. اگر در سلام‌های نماز بگوییم: «السلام علیک ایها النبی و رحمه الله و برکاته» بر فضلیت نماز بسیار افزوده می‌شود. اگر مرتکب سهوی در نماز شویم باید بعد از نماز سجده سهو به جا آوریم و در سجده سهو سر روی خاک بگذاریم و در مقابل خدا بگوییم: «السلام علیک ایها النبی»؛ یعنی برای بر طرف کردن عیبی که در نماز پیدا شده و تکمیل نمازی که عبادت خداست، باید سر بر سجده بگذاریم و بر پیامبر سلام کنیم: «السلام علیک ایها النبی». خداوند این راه را پیش پای ما گذاشته تا همیشه به یاد پیامبر گرامی اسلام باشیم و در مقام شکر این نعمت برآییم و قدر دستورات و قدر دین او را بدانیم و انگیزه بیشتری برای عمل به این دین داشته باشیم. دستور خمس و دستورات دیگری که وسیله‌ای هستند برای این‌که ما همیشه پیغمبر و ذریه پیغمبر را بشناسیم نیز تدبیر الهی است برای این‌که ما بیشتر بتوانیم به یاد پیغمبر باشیم و ایشان را فراموش نکنیم. او دریای جوشان رحمت است. باید کاری کرد که رسول خدا از یادها فراموش نشود. این شعبه‌ای از حقوقی است که پیغمبر بر ما دارد. هر کسی می‌تواند در این زمینه فکر کند و به برکاتی توجه پیدا کند که از رسالت پیغمبر و هدایتی که برای مردم آورد حاصل شده است، مانند قرآنی که آورد و کلماتی که فرمود و … .
نعمت شفاعت
سنخ دیگری از برکات پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله که همه مسلمان‌ها آن را قبول دارند اصل شفاعت است. به صورت متواتر از رسول خدا نقل شده است که حضرت فرمودند: إِنَّمَا شَفَاعَتِی لِأَهْلِ الْکَبَائِرِ مِنْ أُمَّتِی؛و شیعه و سنی این را قبول دارند؛ حتی وهابی‌های کم معرفت هم اصل آن را قبول دارند اما به این شکلی که ما معتقدیم نمی‌پذیرند، و می‌گویند: شفاعت تنها مخصوص قیامت است. شفاعت به چه معناست و چگونه می‌توان عظمت آن را درک کرد؟ اگر انسان دچار بیماری شود و مدتی رنج بکشد، مثلا زخمی در بدن او پیدا شود که هر چه انتظار بکشد خوب نشود، تا این‌که پزشکی آن را معالجه کند و او را از آن رنج راحت کند، چه احساسی نسبت به آن پزشک پیدا می‌کند؟ کمی بالاتر از این، اگر پزشکی بیماری مبتلا به سرطان را نجات دهد، این کار چه قدر برای آن بیمار ارزش دارد؟ همه آن‌چه بر این مثال‌ها مترتب می‌شود را در یک کفه بگذارید و آن را مقایسه کنید با کسی که به واسطه گناهانی که کرده مستحق معذب شدن در عذاب ابدی است، ولی خدای متعال راهی برای او قرار داده که فی‌الجمله بتواند باز هم از رحمت خدا استفاده کند، و آن راه این است که خدای متعال پیغمبر را شفیع او قرار داده است. خداوند از این راه کسی را که استحقاق دارد هزاران سال در جهنم بسوزد با اشاره پیغمبر اکرم نجات می‌دهد. این چه حقی است و با چه چیزی قابل مقایسه است؟ این بالاترین امید برای گناه‌کاران است. در روایتی آمده است که در خدمت امام باقر صلوات‌الله‌علیه این موضوع مطرح شد که: کدام آیه بیشتر انسان را به خدا امیدوار می‌کند؟ برخی گفتند: این آیه که می‌فرماید: قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیم‏ این آیه بسیار امیددهنده است. حضرت فرمود: ولی ما اهل‌بیت آیه دیگری را امیدوارکننده‌تر می‌دانیم و آن آیه‌ای است که خطاب به پیغمبر می‌فرماید: وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى خدا آن قدر به تو ببخشد که دیگر خشنود شوی، و روشن است که پیامبر با سوختن و معذب شدن فرد صالحی از امتش که لیاقت شفاعت را داشته باشد خشنود نخواهد شد، و تا او را نجات ندهد خشنود نمی‌شود. شفاعت پیغمبر وسیع‌ترین باب رحمت خداست که به این وسیله خداوند کسانی که لیاقت هیچ نوع دیگری از دریافت رحمت خدا برایشان باقی نمانده است را به برکت پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله مورد رحمت قرار می‌دهد. چنین شفاعت‌کننده‌ای چه قدر حق بر ما دارد؟

درپایان به برخی از اموری اشاره می‌کنم که جا دارد درباره آن‌ها فکر کنیم تا بیشتر با مقام این بزرگواران آشنا شویم؛ مطالبی که البته تا حدی قابل تبیین هم هست. الحمدلله خدا به ما شیعیان معرفتی نسبت به شخص پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله و اهل‌بیت علیهم‌السلام مرحمت فرموده که بسیاری از مسلمان‌ها این معرفت را ندارند. این معرفت نعمتی است که خداوند به ما عنایت فرموده و باید قدرش را بداینم و از آن استفاده کنیم. همه ‌ما معتقدیم که شفاعت پیغمبر اکرم و اهل‌بیت علیهم‌السلام منحصر به عالم آخرت نیست و در همین عالم هم اگر ما توسل صحیحی داشته باشیم آن‌ها برایمان شفاعت می‌کنند، به این معنا که از خدا می‌خواهند که خدا مشکل‌مان را حل کند. تشرفت ما به حرم ائمه به چه معناست؟ آیا وقتی در حرم ائمه معصومین سلام میدهیم به در و دیوار سلام می‌کنیم یا معتقدیم که در این‌جا کسی هست و سلام ما را می‌شنود؟ وقتی زائران حاجتشان را می‌گویند چه طور این حاجت‌ها برآورده می‌شود؟ این حقایق خود بیان‌گر دریای کرامات ائمه معصومین و اهل‌بیت صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین است.
{والســـــــــــــلام وعلیـــــــــــــــــکم ورحمه الله وبرکاته}